Ve git...
Şiirlere vur kendini
ölürcesine
ve sabahsız gecelere kilitle
korkmadan
acıyan yüreğini okyanusun derinlerine at
ve mutluluklara yelken aç inadına
düşünmeden acıyla bıraktığın beni

Sorgusuz sualsiz gidişlerde sakla kendini
dönüşü olmayan yollardan git ne olur
geriye bakmadan umursamaz hallerde ol
ve vicdanını rahatlığında dinlenmeye bak

Karanlık geçmişine tövbekar olup
bıraktığın karamsar beni hatırlama
göm beni en derin mezara ki
geleceğinde yerim olmasın
düşmesin mutluluğuna gölgem
ve sarsılmasın huzura giden yolların

Merak edip beni sakın geri gelme
gelme ki gördüğünde derbeder
olmasın yüreğin
ve vicdanın hiç olmadığı kadar
huzursuzluk çekmesin
git unuttukların arasında bırak beni

Mutlu ol ben ölürüm sessizce
zaten Sensizlik ölüm değil mi bana
duyma görme beni
bir elveda ya sığdır benli geçmişini
Ve git...


04 Eylül 2013



Rasim Yılmaz