Bir kilo sızmasından saf zeytinyağı alıp, bir paket yedi bahar yanına, param yettiği kadar da taze ekmek alıp üstüne, sırtıma da vursam sazlarımı, şöyle gazete serip Beşiktaş’ta şâirler parkında bir banka yayılsam.

Melamin tabağa döküp zeytinin yağını, karıştırsam yedi bahara, ekmeğimi bölüp bana bana yesem. Bir şarkı söylesem sonra, bir şiir okusam. Bir türkü tuttursam, bir fıkra gelse aklıma. Sahi kim gelir yanıma, katılır keyfime? Sorarım?

Konuşurduk hem;
“Nolcak lan bu memleketin hâli!”

Geçim derdi…
Van depremi…
Bölücü terörü…

Sanki kendi götümüzü kurtarmışız gibi, bilmiş bilmiş konuşsak.
Çöpçüler bile eğlense duyduklarından…


İstanbul 10 Kasım 2011 – 18.21