Hızlı ve de umutlu bir şekilde geçer kahvenin önünden;dizleri yamalıklı,elleri nasırlı Mehmet.Sadece Ramazan ayında dağıtalan yardım paketlerinden bir tane de olsa alabilmek ve iftar sofrasında ailesinin gülen yüzünü görebilmektir amacı ama kahvedekiler dalgaya başlamışlardı bile:''Kısırcı Mehmet'e bakın hele ayağı yanmış it gibi koşuyor.''
herkes bir ağızdan gülüveriyordu Mehmetin bu aceleci haline.Pişti oynayanlardan biri ağzında sigarayla''Aşağıda Ramazan Paketi dağıtıyorlar,kesin oraya gidiyordur garibim''
Kahveci Hüseyin elindeki çayı servis ederken bıyık altından gülüp''Neresi garip onun senden benden zengin,varyemezdir onların sülalesi''
Kahve ahalisi ''doğru söylüyon,sabah akşam çalışıyor,hiç kahveye geldiğini görmedik''
Bu dedikodular devam edince Okeyci Rıza elini masaya vurup''Yarım saattir avrat gibi şu garibin dedikodusunu yapıyorsunuz,ayıptır hayu.Hem ne kötülüğünü gördünüz garibin?İlçede ki fabrikada 700 lira maaşa çalışıyor üstelikte 6 boğaza bakıyor,siz de geçmiş bu garbin dedikodusunu yapıyorsunuz ayıptır ayıp.''
Kahvehanede ki herkes yapmış olduğu ayıbın farkına varmış ve yaptıklarından dolayı yüzleri az bir süreliğine de olsa kızarmıştı.
Mehmet yardım arabasının yanına varmıştı sonunda.Nefes nefese bir şeyler söylemeye çalışıyordu ama ne dediği anlaşılamıyordu.Yardım arabasının içindeki iki kişi Mehmet'e tuhaf bir şekilde bakıyor ve ne dediğini anlamaya çalışıyordu.Sonunda adamlardan biri''Yardım için geldiysen geç kaldın,elimizde ki paketlerin hepsi bitti.''
Mehmet gözleri buğulu,sesi boğuk bir şekilde.''Bitti mi?Abi hiç mi kalmadı,evde her gün kısır yemekten bıktık''
Adam alaylı bir ses tonuyla.''Kısır güzel ve de faydalıdır hem onu bulamayanlarda var şükret biraz''
Mehmet kafasını yukarıya kaldırır''Buna da şükür''