SESSİZLİĞİMİN SON SESİ

Sen benim ilk göz ağrımsın
beni sana bu kadar çok bağlayan neydi
bir görüşte müebbet bir aşka hapsoldu yüreğim
yanardağ misali yangınlardayım o günden beri
sevmeye tövbe etmişken kalbim
böylesine çarpmamışken hiç yüreğim
neden sevdim seni bu kadar
bilmiyorum


Belki de sıcacık bakışlarındı
içimde buzları eriten
belki de karanlık dünyama ışık verdiğinden gözlerin
dürüstlüğündü beni bu kadar etkileyen
senin gibisini hiç görmediğimden bu hayatta


Belki de
Bir ilktin benim gözümde aslında
yasak olsan da bana
uzak olsan da
bir ilktin işte
sevdim seni delicesine
kural tanımayan bir yürekle
sımsıcak
avuçlarına bıraktım kendimi
al senin olsun tüm benliğim
ben sen olmuşum çoktan
haberin yok


Her sabah uyandığımda
ilk resmine baktığımı biliyor musun
günaydın diyorum sana
sımsıcak bir günaydın
duyuyor musun?
Seninle başlıyorum günüme
ve tüm gün mutluluğumun nedeni oluyorsun
gece olunca da
yatmadan önce seni görmeden edemiyorum
iyi geceler diliyorum sana sevgilim
iyi geceler
tatlı rüyalar
öpüyorum içime çekerek kokunu
sen benimle konuşmasan da
sadece gözlerime baksan da
ben resminle konuşmayı çok seviyorum
aslında öyle çok zoruma gidiyor ki
seni böylesine fotoğraflardan sevmek
dokunamamak
sarılamamak
zoruma gidiyor işte
çok zoruma gidiyor sevgili


Bu sevdanın imkansızlığını biliyorum
olmayacak dua’ya amin demek gibi sevdim
ama unutamıyorum seni
unutmakta istemiyorum aslında
bi yerde böylede mutluyum sanki
sessizliğimin son sesiydi
sana seslenişim
içimdeki yürek sızım
can yarası
can kesiği
yürek yangınım
sevgilim
sevdiceğim
seni çok seviyorum
bilmesen de...

01.07.2013
Rasim Yılmaz