Sende kayboldum...

Hani derler ya her mutluluğun ardından bir hüzün gelir
yalan dedim inanmadım inandıramadım kalbimi


Mutluluğu kursağında bırakanı
Okyanusların en derinine fırlatasın gelecek desinler sana
ama sen duyma kapat kalbini seslere, duyma derdim kalbime

Fakat…
Dinle sevgili sen tüten sevgisizliği-mi
sana sözlerim saklı değil haram değil boş değil
Her defasında bir sevinç gebe olurmuş mutsuzluğa
Ahh ümitlenmek nafile, gülmek helal değil bana gönlünün aleminde
Ağlamaya meyilli kalmış sende sevgim,
Anladım ki hayata dair umut veren detaylar bile sende saklı
Yetmez biliyorum yüzümü güldürmeye, sensizlikte kurduğum senli hayaller
Ruhumu saran ismini sen koyduğum çaresizlik duvarlarında mahkumum
Kaçamıyorum

Hayatım, gecenin mavi zindanlarına esir olmuş
Anahtarı sende kaybolmuş, kafeste kilitli ruhum
Özgürlüğüne hasret yaşıyorum gönlümün sözü

_Ve ben

Yoruldum artık hayatı sensiz kovalamaktan
Artık yok olmaya gönüllü yüreğim eğdi boynunu yenildi
sen kokan anılarım çoğaldıkça, mutlu olmak güçleşiyor

_Kalbimse

Kim bilir, belki yokluğuna, ya da geceye, yok yookkk ölüm rengine emanet
Tükenmişlik bir yük gibi çökse de omuzlarıma
Ayakta durma çabası zorluyor cansız canımı, cananım
Yüzümdeki çizgilere de tecelli ediyor yorgunluğumun sızıları
Asude bir hayatı özlemle beklemek beyhude artık
Tesellisi olmayan bakışlarının kıvrımlarında geçen yıllarım için
Gözlerimden firar eder hicran yaşları.

…

Rasim Yılmaz