Sus!
Sakın konuşma

Sevgine dair hiç bir kelime duymak istemiyorum
Değmesin nefesin nefesime
Ayrı yollarda yürüyen iki canız artık seninle
Kesişmesin yollarımız bir kez daha
Gölgen karışmasın gölgeme sakın
Arkana bakmadan çizdiğin yolda
Başın öne eğilmesin
Pişmanlıksa uğramasın yüreğine

Giderken bana bıraktığın çiçekler soldu elimde
Ve kurudu yüreğimde büyüttüğüm umutlar
Ben gibi bitti gitti senli günlerim
Tekrar canlandırma kan kırmızı duygularımı
Ve kanatma yarası acık ağrılarımı bir kez daha

Sus!
Sakın ola konuşma

Konuşursan alev alır sana yanan yüreğim
Yakar bütün benliğimi de söndüremem bu defa
Canı çıkmış hayatıma can verme gelişinle
Suskunluklarım da hapsettiğim gözyaşlarımı azad etme
Gelişinle

Git!
Sakın geri gelme

Dönersen aşk kokusu alır yosun kokan yanlarım
Sol yanımda öldürdüğüm kelebekler canlanır
Ve monoton günlerime unuttuğum renkler gelir yeniden
Kıpır kıpır olur her bir yanımda ürperirim

Sonra

Zorla alıştığım kimsesizlik terk eder beni
Gitme diyemediğim dillerim çözülür karşında
Ve susmaz olur yüreğim canıma canın değerse
Sesi kesilmiş dualarım şaha kalkar da
Duyarsın senden başka duamın olmadığını

Gitme!

Bu defa kal benimle
Uzun bir süre
Ölümüne
Gitme...

Rasim Yılmaz