Hadi kurdum salıncağı,
Beni birazcık sallayın...
Şöyle hayatın tavanına değeyim,
Adrenalin birazcık,
Azıcık ölüme doğru...

Saymaya başlıyorum;
Bir, iki, üç,
Sonsuza doğru,
Önüm, arkam, sağım, "solum" sobe...
Hadi saklanmadınız mı gözyaşlarım...
Koynuma düşmeyen ebe...

Atıyorum bilyemi,
Ne kadar düz görünse de yer,
Sağa sola sapıyor işte kahrolası,
Yine vuramadık gitti gerçeği,
Hayallerimiz yine teğet...

Traş olurken kestim yüzümü,
Altından çocukluğum kanıyor,
Ah günbatımlarında kelepçeli çocukluğum;
Her şeyi oyun sanıyor,
Nerde o başıbozukluğum,
Ölümden utanıyor...

Anamın rahminde nasıl durdum deme;
Dokuz ay on gün hapis olsa da...
Mahkum her yerde mahkum,
Bedeni dışarı çıksa da...

Ekrem Biyik //07/04/13