Ol demler insan bilmezlerdedir kendinden yana
Mesela kisilik karmasasi yasar ve o kadar saftir ki;
kucuk daglari kendisinin eseri zanneder
Siktiginda bile temel reis in ispanaksiz halinin taklidi pazularinda dunyayi degistirebilecek kudretin varligina inanacak kadar aptaldir.
Yuzundeki estetikten yoksun bir dagilimda yer işgal eden sivilcelerden mi aldigi bilinmeyen bir cesaret ile er meydanina cagirir her kudrette kisiyi, cismi ve esrari...
O meydana cikmaya hicbir zaman yureginin yetmeyecegini nereden bilsin sonucta saftir, cahildir ve zavallidir.
Ama zavalliliginin farkina varmadan son yapmasi gereken birsey vardir
Ugruna dunyalari yakmaya hazir oldugu, cennetten odunc alinmis guzelligi ustune gecirmis sahte hurinin karsisina gecip
SENİ SEVİYORUM
demek...
Belki de omrunce gecmisini her dusundugunde gurur duyacagi tek harekettir...
ve evet, bilgisizlestikce, gucsuzlestikce daha da degerlenir, erdemlesir, efsanelesir.
'Ben gencken' sozuyle baslayan cumlenin degismez anlatisidir bu.
Ve evet erdemdir,cesarettir, kucuk daglarin sanatkari olmaktan daha zordur.
En azindam zordur ama imkansiz degildir...