Uykuma dokundu gözlerin
Gözlerin ki,
Geceden gece
Her bakışın efsunlu bir rüya
Bir düş...

Kirpiğinden düştü kamer
Yakamoz vurdu yüreğe
El aman...

Uçup bir martı kanadında
Dalgalara değdi gölgem
Gönül anafor...

Mecnuna büründü deniz
Yelkensiz...
Ateşinde kül olmaksa
Aşk
İçimde yandı isimsiz gemiler
Bir de
ikimiz...


Dudağımda kandil olup söndü şarkılar
Bir nihavent güftede
El eleydik sanki biz...

Erosla kutsandı gece
Şiir olup
Yüreğimin ibriğinden döküldü
Ucu yanık
Tek bir söz...

Aşk...



Yüreğim çöl yangını
Gözlerin vaha...
Gözlerin ki,
Bin umut yüklü bulut...

Temmuzun ellerinde kavrulan
Sana susuzluğuma
Aşkı astığın gökyüzünden
bırak
Çekip baharın bakışından
Bir damla yağmurunu...

Varlığını
tenimde ıslat
Yokluğunu
Vuslatın güneşinde kurut...

Yol olup gel
Avuçlarımda yıkadığım dualar aşkına
Sesinde dinlet
Nefesinde yaşat sevdayı
Değmeden dudaklarıma...

Tutup umudumun ellerinden
Sensizliğin bileklerinden kır kelepçeleri
Yüreğine sar beni
Gözlerinde uyut...

Gözlerin ki,
Yaz gününde açan kardelen
İmkansız bir düş
siyaha bürünmüş
Ruhuma akan asi bir nehir
İçime dolan sonsuz ürperiş

Ezelim
Ebedim
Ezberim
İzi yürekte derin
Kalbimin kilimine işlenen nakış
Gözlerin ah o gözlerin

Bil ki
ben bu dünyayı bir tek
Gözlerinde nakşeder
Bir tek gözlerinde özlerim...

22.05.2011


Arzu Karadoğan