Meraklı bir kırgınlıktı dünya
Hiç yüz vermedim kör kuşlarına

. . .

Jargonların sokaklarıma serpiştiği gündü iyi hatırlıyorum
Gazı sonuna kadar açıp beyaz lekeler kusan kızların
Otobiyografik hüzünlüğüyle kalakalmış kehribar tanrım
Bana hiç te yabancısı olmadığım filminden bahsediyordu

Jön olmayı kabul edersem en güzel kamerayla sevişip
Tahta alkışların sarhoşluğunu göğsüme biriktirecekmişim
Sonra takım elbiseler filan neymişim naifliği filan
Tabi sonra da plonjeden yüzümü sevecekmiş ulu tanrım

Masmavi yalan bu be şiir ben sanki anlamayacaktım
Çocuktum büyümedim tamam ama aptal mıyım sence
Öyle bir mutluluk olur mu kuşların ezberinden hafif
Büyük elli makinistçe sarılan makara uzunluğuyum

Seyirciyi yorardı biliyorum yaralardı zaman odaklı
Kitapların kalınlığı belki şimdi cezbedeci faktör
Denizin erkeklik gibi kabaran sevimliliğidir belki
Seyirci usanırdı biliyorum imge arası öykülerinden

. . .

Kuşlar da bana yüz vermedi hiç
Senin meraklı kırgınlığınım dünya





Emre Gürkan Kanmaz

Habis Fanzin / Temmuz - Ağustos 2012 / Sayı : 3