Bazen gerçek olup sizin duymamak ve görmemek için gözünü kulağınızı tıkadığınız bir olayı çok sevdiğiniz kişilerden duyar ve haklı olduğunu,duyman görmen gereken gerçekler olduğunu bile bile yüreğiniz kıyım kıyım kıyılır ne söyleyeceğinizi nasıl söyleyeceğinizi daha doğrusu öncelikle kendinizi sonra onu nasıl inandıracağınızı bilememenin üzüntüsü ile iç dünyanızda sıkışan Volkanların bir bir patlamaya başladığını farkedersiniz. patlayan Volkanların lavları gözbebeklerinize hucum edip boğazınızdaki düğümden zorla nefes alabildiğinizde patlayan lavların koşar adım gözlerinize hucum ettiğini farkettiğinizde,işte o zaman ağlamanın büyük bir nimet olduğunu anlarsınız ve ağlayamayan bir yüreğin yenilenemediğini ve gün gün biteceğini bilirsiniz.Gözyaşlarınızı rahat bırakın aksınlar,Fakat sizi asla esir alamasınlar...Çünkü yarın yine güneş ve yarın yine umut dolu bir dünya var.(ömrü olup görebilecek olanlara) sevil