Bu gidişat bütçemizi batırdı.
Alın terimizi, yedi bitirdi.
Kimimizi, yâd ellere götürdü.
Kim kardeşim, bizi soyan oy oy?
Yetimin sırtından doyan oy oy?

Mevsim dedik; boran oldu, kış oldu.
Ekmek dedik; kanatlandı, kuş oldu.
Emek dedik; buharlaştı, düş oldu.
Gerçeği ettiler, yalan oy oy!
Ülkeyi ettiler, talan oy oy!

Kırık dökük bütçe, her an tekliyor.
Bu siyasi söylem, halkı kekliyor.
Hasta ilaç, çocuk mama, bekliyor.
Ceplerde bir tek kuruş yok oy oy!
Halktan yana bir duruş yok oy oy!

Devlet özelleşmiş, tahsildar gezer.
Elinde fatura, milleti ezer.
Gırtlaktaki bu düğümü kim çözer?
Durdurun artık bu çarkı oy oy!
Ateş sardı; evi, barkı oy oy!

Milletçe hasretiz, hakiki dosta.
Kimimiz yaralı, kimimiz hasta.
Soğudu çorbamız, bu bakır tasta.
Bunca gafil var, gören yok oy oy!
Defterlerini düren yok, oy oy!

Bitmeyen hasretin, sonsuz çağından,
Memleket sevgisi, dostluk bağından,
Gönül yaylasından, sine dağından,
Yola çıktı, koç yiğitler oy oy!
Kılavuz oldu, şehitler oy oy!

Aliyyü’l Mürteza; Bab-ı Velayet,
Hasan ve Hüseyin; Şah-ı Şehadet,
Zalimlere karşı durduk, nihayet.
Birlik olun inananlar oy oy!
Ehl-i Beyt’e kurban canlar oy oy!

Sağcı-Solcu, Türk-Kürt, Mürteci-Çağdaş
Bölenlere: ‘’Yuh!’’ de, haykır arkadaş!
Hünkâr Hacı Bektaş, Üstat Haydar Baş
Merhem sürsün, şu yarama oy oy!
Bitsin artık bu drama, oy oy!

Ozan Hadi’m bir değil ki; dertler çok.
Ampul patlak, hep döküldü altı ok.
Hilal; boynu bükük, Başka çare yok!
Açtı sancağı, Haydar Baş oy oy!
Rakipleri sardı telaş, oy oy!