hani demiş ya üstad ; "bardak kırıldı diye su içmekten vazgeçermi insan"
sanırım benim için söylemiş.
bi insan aynı hatayı en fazla kaç defa yapabilirki. Canı yandığını bile bile onun peşinden nasıl gidebilirki, onu her defasında nasıl sevebilir.
onun hatalarını görmezden nasıl gelebilir , kendi hatalarıyla nasılda örter.
evet aşktan bahsediyorum tanıdık geldi dimi.
ben o hatayı hatatımda bi kere yaptım ondan sonra aynı adama tövbeler ettim ama tövbe bozulur yerini yeni hatanın vermiş olduğu sükut alır.
her ne kadar pişmanlığı olsada kalbimin bir kaç parçasında ondan kalan izler , yinede aklıma gelir onun beni üsküdarda götürdüğü çay bahçesi.
İstanbulumu seyre daldığımız çamlıcadaki o ıssız tepe.
ama şimdiki tövbe bozulmaz yeminler olsunki bozulmaz öyle utancım varki bu tövbelere dualar üfürdüm ben duanın nefesi bozulmaz derler inşallahta bozulmaz. yeniden sevmeye hazır değilim ben..