Ah depremler ülkesi yüreğiyle inleyen yar
Ben bir küçük kasabaydım
Sense uzak bir diyar
Kuytu köşelerimde dingin bir akşamdaydım
Maviye çalıyordu umudumdaki bahar
Yakamozlar danstaydı bir keman namesiyle
Denizler ülkesinde mahur bir uykudaydım
Bir rüzgar attı seni gönlümdeki kıyıya...

Ah göğsünde demiri eritirken inleyen yar
Uzak diyarlarında güller açar mı??
Sıla bülbüllerine hasret
Susar mı bir gün dudağından sızan kar?
Ben dağ başında kuruyan bir kayaydım
Sense denizler şehrinde kendine odar
Ellerim derin uykusundaydı huzrun
Gözlerim unutulmuş bir özlem
Uzak hayallerde bir serçe
Kimsenin duymadığı utangaç bir çağrıdaydım
Bir rüzgar attı seni susayan damarıma...

Ah elleri ararken dillerini yitiren yar
Ben köhne bir yolda hancıydım
Sense bölünmüş coğrafyanda yüreği seyyar
Işığa dönüyordu kuzguni yalnızlığım
Kalın duvarlarımdan içre mutlu şarkılar
Yeşeren bir bahçedeki mor menekşeyle
Yediveren güllerinden sükunlu bir gün
Yeknesak buluşmaların ortasındaydım
Uzuyordu gözümde hiç gitmediğim yollar
Gizli odalarımda bir düş ısıtmaktaydım
Bir rüzgar attı seni düşevimin surlarına. ...
............................................
...........................................................

Eylül/Ekim 2011 Ayfer Gemikaya