Sessiz saatlerin gölgesinde
ayak izlerimde kayboluyor zaman
dışarıda hava soğuk
azgın rüzgar penceremde titriyor
korkum rüzgara değil
gözlerinde yokluğum
soğuk bedenimi sarmış
üşüyorum inceden inceden
sıcak tenine üşümüş ellerim
koynunda güneşime hasretim
sol yanımda acım var
sağ yanımda yokluğun
gözlerimde kara bulutlar
dökülürüm geceden geceden
kırgın değilim sana kader
küskün gibi bakıyorsada bakışlarım
bu bedende yüküm ağır
taşımaktan korkar gibi kollarım
bir omuz versende bana
aşıversem yokuşunu hayatın
sessiz gecelerde erguvan rengim
oluversen odamda sımsıcak tenim...