karşıma kız kulesini aldım, sırtım salacağa demirli...
bir bardak çayımın tadı da başka demi de...
bir simit bir parça peynir, aklım da boşluk, içim de hiçlik... mevsim: sonu baharın, yaprakları sarı sarmış, sokaklar nemli... dedik ya hani; mevsimlerden son"u"bahar"ın"...

ne güneş görmüş gibi bu yollar, ne de gülmeyi biliyormuş gibi dudaklarım... unuttuklarımızı tanıştırıyoruz bu gün istanbul ve ben... o bana hüznünü sunuyor ben ona anılarımı... sevişiyor istanbul'un hüznü ve geçmiş anılar... çok defa geçtiğim yerlerden bu kez daha bir dikkatli geçer olmuşum, olmuşum ki; yeniden düşüyor düşlerime bu şehir... FİRUZE___