Hayat,
Sadece iki kelime
Savaş ve mücadele…


Kendinle beraber yapayalnız savaşırken,
Ruhun bir kalkan ellerinde!
Ataların kadar mert,
Çelik kadar sert
Yüreğin kadar geniş olmalı bu cephede…


Bedenin biçimlenmeli doğrularınla
Kan ne yazık ki,
Çok büyük bir yanılsama!
Bir cahilin kurşunu ile parçalandığında derin
Doğruların,
Boynun gibi dimdik akmalı, şanlı semaya!
Al bir bayrak olup,
Şerefinle dalgalanmalı orada…


Unutma ki kahraman,
Ölüm ne bedenindeki nefesin bitişi
Ne de kalbinin pes edişi;
Ölüm ne toprakta, ne de canda
Ölüm sadece senin doğrularında
Düştüğü zaman pazarlara
İşte artık, ölüm vakti gelmiştir kapına
Ve kaybetmişsindir sen bu savaşta
Gökyüzünde işte o zaman
Dalgalanır siyah bir bayrak,
Yalancı bir ağıtla…

Zuhal Eraslan