Ey aşk!
İlk defa matematiği yapılmamıştı bir şeyin
Hazırlanmamıştı planı
Böylesine gönlüme girişinin...


Ve ansızın çaldın kapımı;
Bir çöl güneşinde oturmuş,
Yalnızlığımla iki lafın belini kırar iken
Gelişinle bir ilahi yayıldı gökyüzüne…


Ve açtım o kapıyı ben hemen
Gözlerindeki o emsalsiz füsunla
Buyur ettim seni içeriye
Bir telaş aldı yalnızlığı, seni görünce
Öyle bir kıskandı ki
Toparlandı hemen acele ile
Ve yüklendi tüm kederini
Yol almak üzere başka yüreklere…


Ve şu an orada gönül köşkümde
Sen ile oturmuş
Bir yanımızda semaverimiz
Bir yanımızda tüm sevdiklerimiz ile
İki lafın belini kırar iken
İçimizdesin ey aşk;
Hiç gitmemek üzere…


ZUHAL ERASLAN