Bugün Bir tarih daha atıyorum belirsiz boşluklara farkındayım zaman geçiyor , dualar fayda vermez manasız buhranlara . oysa her insanda acizlik bulunmak zorunda . ve yalandan da yalan bir gerçek var o da ben...

Hep aynı varoluş sürüncemesi doğrultusunda devam eden hayat . değişim yapmak o kadar zor ki bu değişikliğin olabilmesi için sanki bir sihirli değnek olması lazım. nerden başlamak lazım bilemiyor ki insan veya nasıl başlamalı. kafamda bin tane soru işareti dolaşıyor ve hiçbirinin kuyruğu birbirine değmiyor..

Hata nerden baksan hata . ve insanı ete kemiğe büründüren ona kişilik katan hataların toplamından ibaretmiş. herkesin gözünde sıradan bir insan olmaktansa veya kendi halinde olmaktansa, birisine küfür edip beni iğrenç biri olarak tanıması dah anlamlı oysa; çünkü sıradanlığın sıfırdan farkı yok . ve ben birşeyler söyleyerek var olmayı seçiyorum iyi veya kötü farketmez....

Neye benziyor hayat ve ben nereye gidiyorum . boşlukta çakan bir şimşek mi yoksa kaldırımlarda bir taş mı ? bilemiyorum .. ve kendini değersiz histtiğin anda herşey bitiyor aslında . yoksa adım adım ölümemi yürüyorum...

bugün bayram ve ben her köşe başında ağlamaklıyım neden mi tabiki bir nedeni var .. babam bana küsmüş , konuşmak istemedi benimle . babam haklısın ne yapsan yeridir yeterki sen üzülme canın nasıl istiyorsa öyle yap . bugün bayram ve ben askerdeyim her iştima sabahı ağlamaklıyım. her sabah bir ölü beden kalkar yerinden gurbetlık yetmezmiş gibi sen çekip git babam . ben seni seviyorum her şeye rağmen . ben sadece sesini duymak itemiştim bir iştima sabahı . olsun böyle olsun canın sağ olsun..

bugün yine çıplak ayaklarla yürüdüm balkunda temmuzun bu sıcağında içeride dayanmak zor ve bu da ister istemez insanı sıkıntıya sokuyor . temmuzda can sıkıntısı bir başka oluyor dayanmak zor sıcağa ve can sıkıntısına .şimdi denizde olmak vardı sere serpe uzanmak kumlara...