Yalnızlık Manifestosu
Kendimi sevebildiğim cüzî zamanlarda noksansız ve rafine bir biçimde geliştirdiğim bilinç manevralarıyla yabancılaşabildiğim karanlık bir yanım
Kendimi sevebildiğim cüzî zamanlarda noksansız ve rafine bir biçimde geliştirdiğim bilinç manevralarıyla yabancılaşabildiğim karanlık bir yanım
Kısıtlı hayatını tatlı bir bitişle sona erdirdiğinin, olayların kendi gücüyle geliştiğinin farkında.. Elbet bir gün her
Korkutuyor beni kırılganlığın. / Acımasız sözler fırlattığın hayata karşı, /
zamanı dilimleyip, hazırda dilimlenmiş ruhuma serpeliyorum / her parçaya; bir parça şizofren yalnızlık
Yokluğumun temel atma törenleri / Sarıyor genel-geçer anlamsızlıklar gecesi bedenimi, /
Göz göre göre tepkisiz hüzünlerin tepkili öfkelerine yenik ruhun sonbaharını yaşar boş gecelerin boş adamı.
SAKLAMBAÇ FACİASI / Bir çarmıh, beton çivileri ve küçük mırıltılar eşliğinde gerilmek iyice,
sayfaya tüneller açan cümle / çocukluğuma gönderdiğim bir susuş dolusu akvaryum
“Varsayımların yokluğunu vurduğu kundağındadır asıl çocuk! Başlık çiftleşmişse, yokluk birleşmiş demektir bedeninde… Belki bundandır kayanın ufalanma
hayal taciri
...
yeraltı
w.s
ben