Yalnız gözlerin söylerdi en güzel şarkıları
Ve odanın ortasında dans etmişliğimiz
Ellerin boynumda en anlamlı çelenk
Ellerim belinde erir giderdi
Dünyanın yükü sırtımdan kalktığında
Başın yaslanıp omzuma değerdi
Ve ayaklarımın üstüne bastığında
İki ayakta aynı ritim salınımlarımız
Hani sessizliğin hiç bitmediği bir an
Hep sürmesini hiç bitmesini istemediğimiz
Öyle bir andı kalplerimizin birbirine değmesi
Göğüs kafeslerimize kulaklarını dayayıp
Kendine benzeyenin sesini dinlemesi
O dinlemede şimdiye kadar kurulmamış
Ulaşılamamış en güzel hayaller
Nasıl da bir anda ısıtırdı bedeni
Bir bütünde mutluluğu yakalarken
Yitirirdi yarımlar anlam bulmuşluğunu
Odanın ortasında dönerken bütünlüğümüz
Utanırdı dünya tüm dönmüşlüğünden
Başın omzuma usulca değerdi
Vazgeçerdi hayat sırtıma yüklenmekten
Dilinden düşen o anlamlı kelimeler
Duvarlara dağılıp çerçevesini beklerdi
Yorulup göğsüme sımsıkı sarıldığında
Hiç bitmeyecek gibi uzun bir ses
Tüm eşyalar bize alkış tutardı
Bu melodiyle biterdi bütün olmuşluğumuz
Ayrılık saatinde aralardın kapıyı
Geride kalansa sadece bir yarım
Geçerdi günler sırayla bir bir
O birlerin adıysa hep yarın
Yoktun artık yarınlar gelmişti
Oda boş,alkış tutan kimse yok
Bu sessizlikte dönerdi başım
Sevdiğim sana ben söyleyemiyordum
Seni hüzünle her beklediğimde
Gölgemin üstüne erken düşüyordum
Belki de bulurum umuduyla koşardım
Aynanın karşısında yüzünden bir iz
Ama nerede okşadığın saçlarım
Bakmaya doyamam dediğin ela gözlerim
Peki seni taşıyan yüzüm nerdeydi
Aynada bile kendimi göremiyordum
Ne olur artık bir an önce gel
Yüzüne ihtiyacım var sevgili...
