Bu gece bir sigaram bile yok seni hatırlatacak
Karşımda duran boş paketlerden anlıyorum
Bir de masamda ağzına kadar dolu kültabağımdan
Bugün seni her zamankinden fazla anmışım.
Yarın senin doğum günün ve biz kalmamış
Hem de doğduğun gün bölünüp ayrılmış
Bir yarısı çekilip sinmişken odasına
Bir yarısı çok çok uzaklara karışmış.
Tam karşımda duruyor halbuki odan
Perdeyi aralayabilsem göreceğim ışığını
Belki seni de balkonda bir ihtimal
Neye yarar ki artık biz tükenmiş,biz kalmamış.
Aramızda kule misali sadece iki bina
Sırt sırta,omuz omuza yükselmişler gökyüzüne
Kırmızıdan şapkaları duruyorlar yan yana
İkimizse uzağız onların mesafesinde
Bizim tek duvarda hiç buluşmamız olmamış.
Seslensem duyacaksın aslında o kadar yakınız
Ve bir o kadar uzak aynı mevsimlerde
Neyse hadi eyvallah gidiyorum artık ben
Tanrının huzurunda hesaplaşmak üzere
Bu da benden sana olsun son sözüne istinaden
Ne kadar inkar etsen de biz hiçbir zaman ikimiz olmamış...
