Gönlün yollarında bir sürü ayak izi
Yol kenarındaki banklarımda oturanlar
Ve o banklarda beklemekten sıkılıp
Kalemle,anahtarla veya telden tokalarla
Adımı bir hışımla üstüne kazıyanlar
Birbirinden farklıydı hepsinin yazısı
Kimi korkarak gizlice usul usul yazmış
Kimi de yağmur yiyince çürütecek kadar
İşte o kadar derinden yırtarcasına...
Binbir ümit saklayıp tutarak avuçlarında
Her sokağım farklı farklı renklere boyanmış
Yerlerde sayısını bilmediğim sigara paketleri
Önce buruşturulup sonra fırlatılmış uzaklara
İzmaritlerse dümdüz,belli ki sinirle üstüne basılmış...
Saklansan da yazından tanıyordum oysa ben seni
Tüm banklarımı bıkmadan tek tek dolaşmışsın
Ve bütün sokaklarımın hepsi aynı renk
İzmaritteki diş izlerinde kalmış umutların
O kadar dolu duygularla yazmışsın ki adımı
Yağmur değmeden çürümüş yol kenarındaki banklar
Ben seni artık kelimelerle de anlatamıyorum
Çünkü yürekte ezbere okunurdu bazı sevdalar...
