Zaman kendini kucaklamış yitirdiklerinin tesellisini kendinde arıyordu yine.
Saatler saklambaç oyunlarından geri kalmıyor körebe oyunlarından da ileri gidemiyordu bir türlü.
Dönüp dolaşıp bahçelere aynı yağmurları yağdırıyordu sonbahar ve çatılardan düşmeyen kar sıkı sıkı bağlanıyordu yine kendi saçının beyazına.
Kuzey limanlarının / Yağmur yüklü gemileri / Sahil boylarının nemli
Kılıcı kınından ayıran nezaketinle dostum! / Canıma akıttın seyrinden geçmiş kandamlasını.
( Türkülerin sırasıyla okunduğu bir akşam vaktidir ve deniz ay ışığını yitirdiğinin farkında değildir. )
Yediveren gül bahçem
Hayat elbiselerimi bohçalayıp koyduğum naftalin kokulu sandığım…
Her yerde ve her şeydeydi yokluğun. En çokta iç cebimdeydi. Çıkarıp kokladım. Gelincik tarlalarından dokundun saçlarıma. Ayçiçeklerinin sana bakan yüzüne açtım gözlerimi. Ülkenin taşından ve toprağından diktiğin perdemi yüzüme araladın.
Sıkıntıya değmeyecek kadar kısadır içkin hayat.Bizi anlatır inanca. / Akışkan zamanlardan geçer yakalayamayız
Bir hiçliğin içinde önce kurar sonra buluveririz kendimizi orta yerinde...umudun! Ve hep hazırızdır gerçekleşmesini beklediklerimizin olacağı
Yaşlı bir yüz gibi hazır olmalı her acıya.Belirsizlikleri imrendirerek belirgin sancılara...adı konabilen. /
Göz; bedensel yetimizi ele veren tek organ. / İçimizi dışarıya salan
Suskun kıyılara varmalı usum,parçalarım başka parçaları aramalı. / Yağmur kucak açmadan güneşe gökkuşağını
Yetenekliydikyazmayı da çizmeyi de iyi bilirdik.Karaya,havaya ve suya çizdik yolumuzu bu yüzdenYolumuz yolculuğumuzdu. /
Fabrikanın paydos sireni çınladı kulağında. Önce bir sessizlik sardı makineleri
sonra emeğinden arta kalan yorgunluğu yüklendi sırtına Fatma. Otobüs durağını
adımladı ağır ağır... Akşam, sırasını gecenin yalnızlığına bırakırken, gece vardiyası
doldurdu durağı.
Zamanın yaşam ve geçim zorluklarına rağmen yine de mutlu bir aile sayılırdık.Yedi kardeştik.Babamın emekli maaşının dokuz kişilik bir aileye yeteceği dengeyi sağlamakta ustaydı annem.En yoksul günümüz de bile annemin tenceresi hep kaynar, çayın altı hiç sönmez ve yanında da memleketinin ketesi hiç eksik olmazdı.
Sevdayı bırakmadım avuçlarımdan.Bu yüzden hiç görmedim avuç içlerimi.
sanat; yaşam tarzımdır bu sebeple çizdim,boyadım,biçim verdim,kelimelere döktüm hep...
adana
Mutlu gülüşler çiziyorum silmesinler diye tükenmez kalemimle.
:))
yok canım daha neler:))
