Niçin buradayız? Niye yaşıyoruz? / Merak etmiyoruz… Dünyadayız! / Yaşamak

Senin beni tanıdığın, / İlk günü hatırlar mısın? / Öylesine

Bugün yine hüzünlüyüm. / Gönül çeperlerim dolmuş, / Damarlarımda dolaşan,

Gecelerin mağrur sessizliğinde, / İleri geri gezerken, / Kasvetin sardığı

Sahilin sessizliğinde, / Mehtabı yaşarken; / İçtenliğin ve zarafetin,

Mezarlıkta yürüyorum ve hissiyatımı kaplayan bir hüzünle etrafıma bakıyorum. / Can’ı dikili sütunlar,

Öyle bir duruşu var ki, / Durdum seyre daldım, /

Kimliğimin kişiliğimin, henüz başlangıcında, / Ana rahminde serencama doğru yol alırken…

Bezgin halimle yol alırken, / Patikada adımlıyorum. / Sinemin hesabını

İçim alev, alev yanıyor, açamıyorum, / Sanki öyle bir yükü, kaçamıyorum,

Efkârımın bulvarında adımlarken, / Sessizlik hüküm sürüyordu. / Biçare halim,

Bayram evrenin güzelliklerinde mekân tutmuş ve bir millet olgusuna erişmiş toplumlarının çoğunluğunda farklılıklarla kutlanır.
İnsan olmamız sebebiyle ortak paydamız olan sevinç ve keyfiyet müşterekliğinde birleşiriz.

İnsanın yaşadığı bu zaman dilimi belki saniyeliktir fakat insanı çok farklı ve otantik ortamlara götürüyor.
Neden böyle oluyor, pozitif bilim olgusunu hiçe sayarcasına, zaman faktörüne meydan okurcasına dik durabiliyor.

Bizleri bu nadide buketten ve masrafsız tebessümden, sevgiden, fedakârlıktan alıkoyan unsurlar tarafımızdan bilinmiyor mu?
Bizzat yaşadığımız bu hayatın manasına bigane kalanlar, mutlaka mezarlara da manzara niyetiyle bakıyordurlar!

Bu âleme anlam kazandıran şaheseri, hangi ölçülerle tespit ederek, yaratanın azametini idrak edeceğiz!
Bu azamet ve haşmet karşısında, kul olabilmenin şuuruna nasıl varacağız?

Ama bazı şahsiyetler vardır ki, hangi koşullarda yaşarsa yaşasın dirayet ve şecaat konularında daha samimi, ön yargıdan uzak durmayı başararak daha duyarlı oluyorlar, feragat konusunda örnek alınacak değerlere haiz bulunuyorlar.

Buna rağmen, bir hal ehli ve akil insan haline bürünemediğimizden, kavramlar karışmasalar dahi hislerimiz muhakkak karışıyorlar.

Fakat insan olarak güç sahibiyken ukala, bencil olmamız, bittiğinde ise biçare kalmamız yaratan tarafından, rahmetinin tecellisi olarak uyarılmamıza sebep oluyor.

Kişiliğin oluşumu hangi faktörlere bağlıdır, direkt ailenin katkısı tartışılamaz ise, o zaman dolaylı olarak çevrenin etkisi hangi ölçüde etkilidir.

İnsana tevdi edilen emanet ve sahavetin iyi anlaşılmaması sebebiyle, sahip olunan kişilik ve kültürün tezahürü genel olarak belirginleşir lakin kayıplar ve kazançların, anlam itibari ile farklı olacağı muhakkaktır.