O mucizevi karşılaşmayı babam hep gözleri dolarak anlatırdı. Huzuruna çıkarıldığı engin bakışlı paşanın ona kim olduğunu soruşunu, kendisini eski bahriye zabitlerinden Mollaoğlu Mustafa olarak tanıtırken yaşadığı heyecanı, Acele etmelisiniz Paşam. İngilizler gelmek üzere olabilirler, biran önce sizi karaya ulaştırayım derken ki telaşını sanki o anları yeniden yaşıyormuş gibi
Son günlerde yaşanan türban tartışmalarında herkesin gözünden kaçan çok önemli bir detay bulunmaktadır. Türban veya eşarp boyundan mı bağlansın enseden mi bağlansın diye tartışanların ya da öğrencinin türbanla üniversiteye girmesiyle laiklik elden gidecek diye telaşlananların hiçbiri, öğrencinin kafasının değil KULAĞININ kapanmasıyla oluşacak tehlikeyi görememektedir
Karısının “Sultan hanım çabuk koşşş! Kakalak!...” diye haykıran sesini duyduğunda günlük gazetelere göz gezdirmekteydi Kudret. Kakalak lafını duyunca midesi ağzına gelir gibi oldu. Hanımının çığlığını işiten deneyimli hizmetçi mutfaktaki işini yarım bırakarak yanlarında bitti ve elindeki ilacı, lüks eşyalarla döşenmiş odanın, kaliteli seramiklerle kaplı zemininde sağa sola koşturan
Alelacele teşekkür eden adam, öne doğru bir adım atarken. “Hemen döneceğim” dedi. Bunu söyleyişinde sanki “Beni bekleyin!” der gibi bir ifade, başını yana eğerek kadını selamlayışında belli belirsiz bir utangaçlık… Arkasından baka kaldı kadın. Hoştu gerçekten. Böylesine kuyruklarda rastlanmayacak kadar zarif ve hoştu…
Bu öykü; birbiriyle hiç alakası ve benzerliği olmayan iki kadının yollarının rastgele çakışması yani tamamen bir tesadüfün sayesinde yazılmıştır ve bu evrende hiçbir şey tesadüf değildir.
Ya ben; Kendini iyi kalpli, sevecen, tatlı dilli tanıyan kadın. ‘’Hiçbir sokak çocuğunun olmadığı bir ülkede yaşamak uğruna, bu ayrıcalıklı güzelliklerden vazgeçer miydin?’’ Diye sorsalar. Ne derdim ?
Bir beş dakikalığına herşeyi bir kenara bırakıp gökyüzünü, bulutları, doğayı seyredin. O kusursuz yapı içindeki bir canlı olarak, kendi kusursuzluğunuzun tadını çıkarın.
Ben insanları renklere benzetirim. Kırmızı, Beyaz, Mavi, Yeşil, Kahverengi Gri, Turuncı gibi renkler vardır ya. İşte insanlar da öyle renk renktir bana göre.
Akşam evde bağdaş kurup oturacağım ve çocukluğumdaki gibi yıldız şehriyeleri suluboya ile rengarenk boyayarak kolyeler yapacağım. Dilimde
eski bir reklam şarkısı olacak. BİZ PIYALECİYİZ, ONLAR PIYALECİLER, SİZ PİYALECİMİSİNİZ.???… PIYALEEEE...
Yalanın dolanın ihanetin, acımasızlığın altında artan korkular mı saklı?. Doğruyu söylemekten korktukça yalan, kaybetmekten korktukça ihanet, ezilmekten korktukça şiddet, kaçınılmaz mı oluyor acaba?
Bu sefer numara yapacak kimsem yok ve ben gerçekten grip oldum. Şu an kafamda bir saman torbası taşıyorum. Bütün vücudum lime lime kıyılıyor. Akşam ateşim çıktı saçma sapan kabuslar gördüm.
Yerin adı HERGELE MEYDANI. İnsanda önce kötü bir lafmış gibi bir izlenim bırakıyor ama araştırdıkça aslının hiç de öyle olmadığını anladım. HERGELE nin lugat anlamı mecazi olarak pek hoş değil. Ama farsça anlamı, binek veya yük hayvanı olarak eği
Şimdi resimlere baktığımda ‘’Ne kadar güzelmişim’’ dediğim yaşlarda, kendimi hiç beğenmezdim. Her sabah kalktığımda kıvrılan bir lüle saçımı kese kese sonunda yoluk tavuklara benzemek bile uslandırmamıştı beni. Çirkindim, şişmandım
Uzun süredir aşka düşmedim ben. Teorik bilgim pekiyi ama pratiğim oldukça zayıf bu konuda.
Bir 17 Ağustosun zifiri karanlığında sıcacık ve sakin evler, sahibini yiyen canavara dönüştü. Geriye o evlerde yaşamaya devam eden acılı insanlar, kırık umutlar, öksüzler, yetimler ve bir de ‘’deprem korkusu’’ kaldı…
Biliyormusunuz? Akşamları deniz kıyısında; gezerken vapurlar, ışıl ışıl geçiyorlar ya. Hani, ışıkları suya vuruyor, allı yeşilli.. Ben ilk günler, onların da benim için geçtiklerini sanıyordum.
Çocukluğum, genç kızlığım Ege'de geçti benim. İlk aşkı, ilk ayrılışı, sevgileri, terkedilişleri burada yaşadım. Hayal kırıklıklarını, heyecanları, kalp acılarını, köşe başı buluşmalarını ilk Egede tattım. Kalp çaldım, kalbimi çaldırdım ama biri var ki onu
Apartman komşum, Filiz, biber dolması getirdi dün akşam.. Sevgi her şeydedir biliyormusunuz? Biber dolmasının kokusunda, onu taşıyan elde. Bizim güzel gülüşlü kapıcımız, Mevlüt’ün gözlerinde...
Arada, kağıdı kimselere göstermeden açıp okudum. ‘’Seni seviyorum ve niyetim ciddi’’ diyordu. ‘’Sen de ciddiysen EVET de’’...
Araştırarak, gözlemleyerek ve deneyimleyerek yaşadıklarımı, düşünce duygu ve anılarımı yazıp biriktirmeyi seviyorum. Birike birike bir gün taşacakları günü hayal ediyorum. Umarım olur.
Ankara doğumluyum. Elektronik sektöründe serbest çalışıyorum. Yazmak, okumak radyo programı yapmak, spor ve resimle uğraşmak gibi hobilerim var. Hayal ettiğim ve hedeflediğim şeylere ulaşarak mutlu oluyorum. Çok hayal kuruyor, çok istiyor ve emek harcıyorum. Olumlu bakmanın, olumlu düşünmenin ve evrene doğru mesajlar göndermenin gücüne inanıyorum. Yukarıda size benzeyen yazarlara koyduğum isimlere ulaşmak için çok yol katetmem gerektiğini biliyorum.. Hayal kurmanın ne zararı var ki...
İZMİR
Duygusal içerikli, içten ve samimi
Türk edebiyatından etkileniyorum.
Ayşe Kulin, Orhan Pamuk, Ahmet Altan
