Anneciğimin Ardından...
Seninle beraber koydum toprağın altına / Neşemi, sevincimi, umudumu annem... /
Seninle beraber koydum toprağın altına / Neşemi, sevincimi, umudumu annem... /
Aşk her günün bir gecesi, her gecenin bir sabahı olduğunu öğretti. Sonsuzluk bize ait değildi. Acıdan öleceğimi zannettiğim gecelerin sabahı oldu. Hem de hepsinin...Sabaha varmayan hiçbir gecem olmadı. Yüreğim 'Bu sefer dayanmaz' dediğim her geceye, bana
Balçık çamur içinde / Paçalarımda isimlendiremediğim hüzünler, / Hergele gülüşünün
İzmir'in koynunda / Uyanmadık hiç yosun kokan sabahlara, / Geceyi
Son doğumgünüyle bu doğumgünü arasında hayatının çizgisini değiştiren tek şey, sonsuz yolculuğa uğurladığı, yüreğinin kan kırmızı yangının sebebi anneciği...”Anne”li günleri tek özlemi artık. Kabullenemediği, sindiremediği, söndüremediği yangı
Zaman durdu / Keskin bir bıçağın / Sivri ucuyla kanatırcasına
Masal bitti. Kral terketti rüya ülkesini. Masumiyeti, şehveti, aşkı, nefreti koydu heybesine hazinelerinin eşliğinde. Bilinmezlik bilmecesinin içinde saklı, aslında atılacağını hep bildiğimiz o son adımı attı ilk adıma inat. Bulutsuz yağmurlara, çiçeksiz
Zannetme terk eden sensin / Sen şehrimden gittin / Ben
Bir zümrüdüanka kanadında / O Adam girdi yaşanmışlığıma / Saklı
Güneş sadece kızgın kumları değil, aşklarını da dağladı bir sabah. Ay devraldığında dünyayı ateş kraliçesinin elinden, bir çağ bitti. Adam ve kadın başka diyarlarda uyandılar uykunun avutamadığı gecelerinden...Ama büyü bozulmadı. Tılsımlı üç harf muskaydı
www.fundabilgili.com
fundabilgili@hotmail.com
MİNİK BEBEĞİM “İMZAMI BIRAKTIM TENİNDE” KİTAPÇILARDA!
Yazan insanların yazmaktan aldıkları en büyük haz; okuyan insanların yüreklerine dokunmayı başarabildiğini düşünmektir. İzedebiyat’ta yıllardır yazıyorum. Her yazı eklediğimde aynı heyecanı yeni baştan yaşıyorum. Yeni paylaşımlar, yeni yorumlar, dokunulan yeni yürekler… Türkiye’nin en iyi yazar ve okur kitlesinin buluştuğu bu site benim bir parçam haline geldi zamanla. Eksik hissettim kendimi satırlarım buradaki gözlerle buluşmayınca.
Şimdi yeni bir gündoğumunda kelimelerim. İki kızımdan sonraki üçüncü çocuğumun doğum sevincini yaşar gibiyim. “İmzamı Bıraktım Teninde” adını verdiğim minik bebeğim artık kucağımda. Bu güzel doğumu paylaşmak istedim sizlerle. Çünkü beni destekleyen, bana yazma gücü veren dostlar sayesinde kavuştum bu kitaba. Okuduğum, beni okuyan, yorum yapan, yazılarımı kütüphanesine alan tüm İzedebiyat dostlarına teşekkürler!
İçimdeki küçük kız direniyor yitirilen zamana inatla...Büyümek ürkütüyor onu. Korkuyor güneşe asılı kara bulutlardan. Yüreğimde yangın başlayınca kaçıp sığınıyorum küçük kızın yanına. Şiirlerimi, denemelerimi de alıyorum yanıma, dalıyorum mavi rüyalara...
İSTANBUL
Okuyan ve yazan insanlar mutlaka birbirlerinden esinlenirler. Okuyucu karar verir hangi yazarlarla ortak dili kullandığınıza.