Zamanı Kaybeden Kadın

Zaman durdu / Keskin bir bıçağın / Sivri ucuyla kanatırcasına / Saplandı yitik etime, / Bir ceviz kabuğu / Nasıl sallanırsa / Deli bir denizin dalgalarında / Öyle savruldum / Zamanın olmadığı bir zamanda / Zamansız ayrılığına...

yazı resim

Zaman durdu
Keskin bir bıçağın
Sivri ucuyla kanatırcasına
Saplandı yitik etime,
Bir ceviz kabuğu
Nasıl sallanırsa
Deli bir denizin dalgalarında
Öyle savruldum
Zamanın olmadığı bir zamanda
Zamansız ayrılığına...

Durdu zaman
Artık ne umudun tatlı sağanağı
Islandığım,
Ne de ince sızısı ızdırabın...
Durdururken zamanı gidişinde
Duygularımı da dondurdun...

Kordonboyunda ürkek adımlarım
Sana çıkmıyor ki sokaklar...
Vapurda martılarla dertleşmiyorum
Köpüren dalgalarla dost
Tenimi yakan güneşle sırdaş
O l a m ı y o r u m...
Eksiğim ben
Zaman yok...

Ayrıksı bir çiçeğim artık
Rengi olmayan
Kokusu yabanıl
Yitirince zamanı
Tarlanın birinde unutuldum
Gözpınarlarımdan yapraklar dökülüyor
Bilmiyorum günde kaç tane
Zaman kayıp...

Şarap kadehlerinde kayboluyorum
Unutmuşum çok iyi bildiğim yüzmeyi
Boğuluyorum...
Elinin değdiği kadehi
Hatırlamaya çalışıyorum
Olmuyor...
Zamanla beraber
Dünler de kayıp...

Öpmelere doyamadığın
Dudaklarımı arıyorum aynalarda
Hoyratlığım dikiliyor karşıma
Kanatıyorum acı bir hazla...
Sana uzanmıyorsa
Damlayan kan olsun ucunda...
Kırmızıya bulanıyor acım
Kör bir karanlıkta
Gece miydi gündüz müydü
Bilmiyorum
Zamanı da götürdün sen yanında...

Kavgalardayım kendimle
Bir yabancıyı yargılar gibi
Suçlar yüklüyorum
İdam ağır geliyor
Müebbet diyorum cezama
Sonra
Zamansızlığım geliyor aklıma
O an dar geliyor bildiklerim,
Zamanın olmadığı bir ceza biçiyorum
Bu hırçın kadına
Geçmişsizliğe ve geleceksizliğe mahkum ediyorum
Usulca...

Başa Dön