Önce bir çocuğu ağlattım sebepsiz yere.. Düşlerini kabusa çevirdim, şeker istedi, vermedim. Kötü karakter bulamamıştım o ana kadar, onu da buldum.. Bendim kötü karakter.

Niye her şey anlamını yitirdi birden / Güneş bile eskiden daha parlaktı

yalnızlığı sorguladım tek başıma / yalnız başıma / yardım istedim,

"Kusursuz düşleri vardı, yaşıyamadığı.. Yaşaması dileğiyle..."

Benim var olduğum zaman dilimi içerisinde, insanlar yok oluyordu. Günahlar büyüyordu boy boy dünyanın dört bir tarafında. Yargısız infazlar diz boyu. Bencillik kara bir bulut gibi üstümüzde. Herkes kendi kuyruğunun derdinde. Kızgınlığım buna da olabilir..

Çok büyük ve çok yoğun tutkular veya fazla şiddetli saplantılar, insanın hayatını bir düş haline getirir. Ya da düşü gerçek hayata aktarır..

düşlerimden uyandığın vakit / düşlerine uyanma vaktimdir / gözlerimde umudun

Bugüne kadar sınırlı olan beynimle düşünmeye çalıştığım da, olaylar yorum getirmeye uğraştığım da hep bir gerçeğe varıyorum ki o da benim ciddi anlamda BENCİL olduğumdur!

Kayboluyorsa bilincimde şekiller / Yok oluyorsa kulağımdan sesler / Düşündürüyorsa

İdealler peşinden koşmak için vardır. Yakalamak için değil. İdealine ulaştığını düşünen bir insan dünyadaki en şanssız insandır bana göre. Çünkü ölmekten başka yapacağı birşey kalmamıştır yeryüzünde.

yalnızlık... / gecenin bir vakti bir kenara attığım boş bira şişeleri mi yalnızlık...

Bir yarın var, biliyorum, ama benim olmayan bir yarın. O yarın senin de değil. Onun da değil. Dünün de bize ait olmadığı gibi. Boşuna yarının peşinden koşma, yakalayamıyorsun.. Çok kurnaz bu yarın... Yakaladığım dediğin anda, bir bakmışsın bugün oluvermiş

...Gözlerim oraya kilitlendikçe , kirlenen ruhum özgür kaldı... Temizlenmeye mi gitti -bilinmez- ama beni terk etmişti.. Ben oradaydım... Gözlerim çoktan o siyah noktanın derinliklerinde kaybolmuş, bilinmeyenin gizemini yaşıyordu... Ve ben halen yatağımda

Bazen bir yağmur damlasıyım, gökten usulce süzülen... Sabırsız bir yağmur damlası... Bir an önce toprakla bütünleşmek adına yerçekimi ile işbirliği yapan, küçük, masum bir yağmur damlası...

Bir öykü yazmalıyım / Konusunu düşlerimden seçmeli, / Ruhumla şekil

Ah!! Keşke o kitabı ben alsaydım... Hem belki okurdum da... Belki yeni umutlarım da olurdu... Hem o zaman ruhum da yanımda olurdu... Bana tercümanlık da yapardı... Mutlu da olurdum üstelik... Yeni düşlerim de olurdu. Daha güzel düşlerim... Sınırı olmaya

Daha ne diyeyim sana / Güzelsin dedim / Tarif edilemiyecek

...
Bencillik diz boyu. Etrafımdaki herkes bencil. Onların etrafındakiler de bencil. Ben de bencilim, sen de. Kişisel bir olay değilmiş bu, meğer insanoğlu bencilmiş...

... Türk Dil Kurumu'na kızdım biraz da. Seni sana anlatacak, bana da tercüman olacak cümleleri yoktu lugatlarda. Ama "ciddiyet" kelimesini koymuşlardı kullanalım diye, onu da ben kullanmadım, kullanamazdım yada kullanamadım...

Geceyarısı düşlerim vardı, ayrıntısı bol olan. Çünkü hayat ayrıntılarda saklı.. Benim düşlerimde de hayat vardı.....