Yüklen yüklenebildiğin kadar hayat sırtıma
Ne de olsa düşerim karanlık bir köşede
Belki bir kez daha deyip kalkamam
Yeniden karşına dikilip meydan okuyamam
Hazır sen de beni yaralı yakalamışken
Yüklen yüklenebildiğin hayat kadar sırtıma.
Var gücünle yüklen ki olmasın umudum
Ezilip gideyim ayaklarının altında
Yoruldum düşüp düşüp tekrar kalkmaktan
Bitip tükendi artık son hayallerim
Onlar da kaldı tozlu tekerler altında
Verdiğin herşeyi sıfırla çarpmışken
Yüklen yüklenebildiğin kadar hayat sırtıma.
Bu sefer direnmeyeceğim sözüm söz
İstersen sen hiç dokunma ama gel
Gel ki bir bahanem olsun ardımda
Kendi kendini paralayıp yedi bitirdi
Mezara giren sevdiğiyle birlikte
Savaş açıp küstü hayata demesinler
Böyle bir aşk yaratmışken içimde
Alışkanlıktan,tutkudan daha da öte
Yüklenmezsen sırtıma bari yanımda dur hayat
Dur ki bu zor sevdama tek söz etmesinler...
