Kör,sağır ve dilsiz bir dilenciden farksız
Bir köşe başında sessiz sakin oturmuşluğum
Gözlerim sonsuzluğa kilitlenmiş boş boş bakmakta
Aklımsa çırpınmakta şekil veremediğim hayallerin içinde
İyi akşamlar diyen o sesle yüzmeyi öğrenmişliği beynimin
Gözlerimin sonsuzlukla bir anda vedalaşması
Hiç farkında olamadığım kendimi sevmişliğim
Sesinin saçlarımı annem gibi okşamışlığı
Bir köşe başında tesadüfi tanışmamız
Unutup gitmiştim bir seste ayrılıkları bekleyen yalnızlığı
Günler,aylar,yıllar teker teker devrilmiş
Geride bir tek,yalnızca oturduğum o köşe başı
Sonsuzluk gözlerime,yalnızlık ayrılıklara hasret
Nice geceler korkudan kapamışlığım gözlerimi
Bir ses,tek bir ses duyabilmek umuduyla
Rüzgarınsa çocukluğumda babam gibi kulağımı çekmişliği
Elele gözgöze geçen her çiftte bir ayrılık korkusu
Her duyduğum şarkıda kırık keman hikayesi
Gözlerimse artık sonsuzluğa mahkum,sonsuzluğa esir
Ellerimi kaldırıp acıyla uzatmışlığım yalnızlığa
Sevdiğim anladım ama vakit benim için çok geç
Meğer senin sevgin de sadakaymış bana...
