Ne bilmek istersin ey yar!
Her yanım sen olmuş bilmez misin?
Anlamaz mısın sen diye hareket ediyor her zerrem.
Karıştın bana, 'ben - sen' diye bir şey yok.
Sen iyice ben oldun görmez misin? Sensiz soluk almaz oldu ciğerlerim, adın anmadan ağzımı açamaz oldum.
gözlerimi sen diye açıyorum yine sen diye kapıyorum. Her açış, her kapayış bir sızı sanki.
"Ya dalı gül eyle, ya acıyı bal eyle"der ya Yunus, sen dalı da gül eylersin, acıyıda bal eylersin.
Seni yad etmek soğuk pınardan su içmek gibi, kana kana doyamayacağını bile bile içmek hemde.
ölmeden ölünmez der Mevlana. Şu an ölmek değilde nedir ? İlla beden ölmesi gerekmez ki
Senin özlemin yokluğun sana duyduğum hasret bu bekleyiş bu yakarış bu çaresizik ve yine bu kabulleniş
Halvet vakti deyip bir köşeye siniş, ölüm değilde nedir ? İnsan kaç kere ölür ki?
Bu aşk nasıl olurda
hem beni öldürür, hem de yaşamam için bir sebep olur
Beni kendinde esir eden bana ne ettiğinden bi haber olan yar!
Sevdana bulutları yükledim haberin yok mu hala?
Haberin yok mu hala bak ben bu aşka ne sıfatlar yükledim
Aşk başka bir şey oldu sende. Aşk soyut oldu, somut oldu yaz oldu, sene oldu, çeyrek asır oldu bilmez misin?
Görmez misin halimi ey aşk! Kah susutum Eyüp gibi
kah haykırdım Mecnun gibi kah kabul ettim kah isyan ettim, kah boğuldum bu sevdada kah tutundum kurtuldum.
Hem derdim, hem dermanım, hem sızım, hem ilacım, hem varlığım, hem yokluğumsun, daha ne bilmek istersin ?
Ey aşk! De hele ne kaldı bilmediğin, ne merak edersin?
Çeyrek asırlık ömrüm, ben sende yitip gittim. Beni kendinde ara, benden bir şey bekleme, lakin karıştım sana, artık sevdan beni benden etti .
Yüzünün kokusunu rüzgar getirse diye bütün rüzgarı içime çekerim, yüzün bana eşlik eder, her kıpırdayışta sana bakıp gülümserim., her gülümseyiş bir bıçak yarası olur saplanır böğrüme
ve yine her bakış ilaç olur sarar yaralarımı...
Adsız
