sessizlik arasında sleeping sun (tarja) ve düşüncelerde kararmış bir yaşam güncesinde irkilmeye çalışan bir beden.hergecenin uykusuzluğu gündüze yansıyınca türkçe karakterlerde anlamsız hatalara yol açıp yazıları, yazılarımı monotonlaştırıp anlamsızlaştıran bir nokta.belkide noktasal izdüşümlerin son haline getirdiği başlama ve yok olma aşamasındaki düşler, bir uçurum kenarından minik adımlarla yürümek ..belki de düşmeyi isteyip düşememek,aslında düşmüştüm ama yok olmamıştım sonsuzlukta neden neden neden, yok bir neden, neden bir neden olsun ki?alkol etkisi kalp çarpıntısı mor düşüşler kırılan camlar...işte buydu aslında olduğum nokta belkide düşlerde yoktu sadece yok oluş vardı bedenimde yavaş ilerleyen bir çürüme..yakındı hissedebiliyordum ağrılardan sadece korkutan zamandı..
düşler?
düşlerimde düşmüyor düşse kalkamıyor sonrasında birden kalabalığa karışıp insan sesleriyle nerede olduğunu anlamadan yürümek saatlerce..arkandan yürüyen insanların ayak sesleriyle bir tını oluşturmak..tınıyla uyumsuz şarkı söylemek ..
ama ama ayak sesleride artık kesiliyor şarkımı söyleyemiyorum çok mu kötü çokmu saçmaydı..olsun ama benim şarkımdı ben söyleyip ben dinliyordum..kalabalıkta kayboldu düşler gibi...
yürüyüşün sonrası akşam olması akşamlar korkutur karanlıklarda yok olma duygusu sarıor benliğimi aslında gecelerin sessizliğiydi sanırım
yine düşler düşüşler..
kaybolan bir benlik...
