Ömer Akşahan
Her gün yazılar düşer bu sayfalara renkli..kimisi siyah, kimisi beyaz, ben en çok ela olanları severim..
Yazı dediğin farklılıkları hissettirebilmeli. Taklide yeltenmemeli. Bazen çelik çomak, bazen de uzun eşek oynatmalı.. Yazar ayakta ebe; bizse, sokarız kafamızı yazının apış arasına.. Kim kimi çökertir bilinmez. Bu sırada olan yazara olur bence. Gelen her eleştiriyle müthiş bir sancı çöker kasıklarına..
Eleştiri olmadan ne şair, ne de yazar gelişir..
Her eleştiri, ağaca sıkılmış bordo bulamacı denen ilaca benzer. Yazarı, zararlı etkilerden korumaya yöneliktir. meyvenin erken çiçek açmasını engeller. Yoksa, Mart ayında güneşe kanarak açan bizim erik ağacındaki çiçeklerin durumuna döner..
Ben de eleştirenlere kızarım..Neden derseniz, insanın kimyasında kızmak fiili var ya, ondan! Ancak uyanıklar, kızdığını karşısındakine hissettirmediği sürece, o tartışmadan galip geldiğini sanan yalancı bir pehlivana benzer.
"Kişinin kıymeti, dilinin altında ve kaleminin ucunda gizlidir. Onu söz ve yazı ile açığa vurur."diyen atasözümüze kulak vermek gerekmez mi?
Aslında bu yazıyı yazma fikrini Bekir Coşkun'a borçluyum. Kendisinin haberi yok tabii! O, bence, günümüzün Şevket Rado'su! Nerede, hangi ortamda bir yazısını bulsam, mutlaka okurum. Fıkra türünün günümüzde parlayan bir yıldızıdır. Sözcükleri, konu seçimi bence övgünün üzerinde. Doğrusu ben de köşe yazıları yazmış biri olarak, geçimini salt yazıyla kazanan biri olmak isterdim...
Yurdumuz gerçekleri karşısında, neden iyi yazar, şair yetişmiyor sorusunu; en iyi ve öz olarak açıklayabilecek kişilerden birisi de Bekir Coşkun'dur.
Yazar ve şair sözcük kuyumcusudur. Ben de, yıllardır bu kuyumcular çarşısında minik bir mekan edinme yolunda ter döküyorum. Doğrusunu söylemek gerekirse; han sahipleri çok acımasız, sizin posanızı çıkarıp, leşinizi sırtlanlara yem etmeden kesinlikle dükkan kiralamanıza yanaşmıyorlar!
Bekir Coşkun ustaya sevgilerimle!
