Kendine iyi bak” bir veda degil elveda cümlesidir çogu zaman. O üç kelime da vinci şifresi gibi çok daha fazlasini gizler içinde.
kendine iyi bak diyip de giderken arkandan bakıp seni haklı çıkaracak bir neden arıyorum...

Bu Kaçıncı Senfoni / Ve bulut kapattı gözkapağını. / Boğazımdaki

Ayakkabıcı, çocuğun şaşkın bakışları arasında dükkana girdi. İçerdeki raflar, onun beğendiği modelin aynısıyla doluydu. Ama adam, vitrinde olanı çıkarttı. Bir tabure alıp döndükten sonra, çocuğu oturtup yeni ayakkabısını giydirdi. Ve çıkarttığı eskiyi göstererek.....

Gönlümüzü aşka kapar, zeka ve akıl ile savunuruz yeni aşklara kendimizi. Ancak çok fazla sürmez bu direniş... Duygularımız bize ihanet eder. Gene aşka yenik düşeriz

Bir şehir vardı aklımdan hep seninle geçen batıyor şimdi, yokluğa karışıyor. Hissettiklerimden var etmeye çalıştıklarım hep geri döndü.Haklıydın belki de geç kaldım. Hayatımda kaldığın bunca zamana baktığımda anladım ki anılarla onarılmıyor güçlü de olsa sevgiler...

Vazgeçemiyorum / Gecenin karanligi vuruyor odama / Yasadikca yanlizligimi hissediyorum

Aynadaki yabanci / Odamda bir hayalet hasretin / Duvarlara sinmiş

Sadece kışta değil; güneşin bağrında da üşüdüğümü;
tutkularımı, hatalarımı, güçsüzlüğümü göstermek istiyorum sizlere..
Ben ne cam, ne can ressamıyım; ne de bir kum heykeltıraşı...

Dingin bir liman gibidir gece oysa sığınmamıza izin verir ama yinede ne kadar kaçabiliriz kendimizden ne kadar saklayabiliriz içimizde biriktirdiklerimizi?

Sevdan başlangıcım olsun istiyorum,sonra ardından üç nokta(...)koymak istiyorum. Bir kaz daha görüyorum aynalarda parladığını gözlerimin veyansımamı tüm gülen gözlerde , sen bilmesende..

Benim izlemeye çalıştığım ve kısıtlı olanaklarımla, denizde damla kısmına ulaşabildiğim, onlarca üstadın önce sorup, sonra da farklı enstrümanlarla cevaplamaya uğraştığı bir sorudur. ?

Herşeyin ama herşeyin bir bedeli olduğunu . Özlemle yaşamanın . Özlemle birbirine kavuşmanın yüce duygusunu bilerek .Yalan , Yalnış ,Çarpık uç noktalara kapılmış bir insanın gerçekleriyle bir kadın sevdim..

Gizemınle gizleniyorum / cansız bır beden gibi / ben bana benzeyen ben gibi / kocaman odada

Yolunda bir hiç olup yeniden doğmak için yolunda tarihi silmek ve bir daha yazılmamacasına doğru aşıp

Karanlık sokaklarda ürpererek dinlediğim bir sesti sesinle içime karanlıkları doldurarak gıttın. güneşimi toprağa gömerek gittin...

Gece mavi mor yoksun! / Bir karanlık ışık dolaşıyor bu eylül akşamda

Arıyorum kaç zaman geçti. / arıyorum hüznün aydınlık çizgisinde. /

sanal bir alemde sanal bir insana sanal bir şekilde aşıktım bu kalbim iki kişiyi sevebilirmiydi? bunun iç hesaplaşmasını beynim ve yüreğim yaparken beni bile hayrete düşüren iki taşın arasında kalmışlığımdı

Sonbahar yıne sensız geldi. Güneşin batışına yakın sarı yaprakların kuytu gölgesi güneş ile birlikte kaybolup gidiyor..

Umutsuzlukla bilenmiş bir çakıl taşı eski halını almayacağı gıbı onarılmaz bır gurur incitmiş vefasız bir dost olmuş vefalı bir dost kaybetmiştim..çakıl taşı misali..