Şaşar kalırsın yaşamın sana sunduklarına. Hep eza mı? diye sorarsın, isyan etmekten korkarak. Sonra anlarsın ki bu düşüşler daha büyüklerini engellemiş hep. Her acı da bir mutluluk gizliymiş. O an çözememiş, şaşırmışsın. Bakakalmışsın. Aradan hep zaman ge
‘Seni seviyorum’ bile diyememişti. İçinde yitmek istediği gözlerdeki bakışlar yakmıştı onu...
Yaşam böyle mi gerçekten? Yani gerçeklerle yaşayamayanların sığındığı
yer gölgeler dünyası mı? Asıllarının sürekli dinlendiği, gölgelerin ise hep çabaladığı bir dünya...
Sokakta, yapayalnız kalmış, iki küçük kız gibi kalakaldık ayazda...
Ne soranımız vardı, ne de sevenimiz...
Başımızı sokacak bir yer bulamamıştık... Yersiz , yurtsuz, kimsesizdik...
Yüce önderimiz şöyle söylemiş: “Felaket gelmeden evvel önleyici ve koruyucu tedbirler düşünmek gerekir. Geldikten sonra düşünmenin yararı yoktur.” ATATÜRK
***İçinde senin olduğun bir şiir hiç yazmadım, / Yazmalıydım, / Yazdığını söylediğinşiirleri hiç okumadım,
Benim olmayan bir masal kahramanım vardı… Masaldaki gibi öperek uyandırsın istemiyordum! Tam tersi elleriyle gözlerimi kapatsın istiyordum. Gözlerimi kapatsın ve ona yaslanarak uyuyayım. Hem de öyle bir uyku olsun ki bu , sonsuza dek sürsün
Yüreğimdeki sonsuz sevgilerimi , özlemlerimi, mutluluklarımı, hayallerimi, hayalkırıklıklarımı, kısaca yaşamımı kelimelerimle dillendirirken yanımda birilerinin olmasını istedim... İstedim ki bu birileri, okuduklarında kendilerini bulsun... Ve yaşamı bir şekilde paylaşalım... İstediğim , dostluk ve hoşgörü ile dolu bir paylaşım... Başka ne isteyebilirim ki?
Bu zamana gelene dek hep okudum,yazdım ve yaşadım... Daha doğrusu yaşamaya çalıştım...
Küçük bir deniz şehri...
Yazılarımda ve şiirlerimde duygusallık bulacağınızı düşünüyorum... Umarım yanılmıyorumdur...
Genelde çeşitli yazarları okumayı severim... Klasiklerden Dostoyovski en sevdiğim yazardır... Günümüz yazarlarından ise A. Hamdi Tanpınar, Ahmet Arif, Nazım Hikmet, Özdemir Asaf ve aklıma şuan isimleri gelmeyen daha pek çok şair ve yazarı okumayı severim.
.........
