Ne Vakit Boyun Büküp Gözyaşı Döksem!
Gün geçmiyor ki anmayayım / Derin sessizliğin sunumlarında sabahlayıp ağlamamayım /
Mustafa Cilasun
Titreten O Melalin Firkatiyle Şad Olayım!
Issız ve bir o kadarda derin sulardayım / Ne dalmanın, ne avare olmanın
Ki Bir İlaç Sun Artık Sine-i Payeme!
Şehre demediğim duyuların ilzamındayım / Kâh fakirliğime yanarım, kâh bahtıma boyun büker ağlarım
Unutmak İçin Gönül Vermedim!
Aşinası olduğum neler varsa / Temaşa etmek ne kadar kabil olsa da vicdanın
Ne Gönlün Seyranı Ne Vecdin Hicranı!
Dalıp gidiyordum suskun halimle / Alıp götüren, düşünceleri derinleştirip hicrana bürüyen emsaliyle
Bilmem ki Ümidin Firakı Kalbine Ne Söyler!
Ne lafza muhtaç harf, ne hecenin kavlinde bir af / Bilmem ki gönül
Kalp Edebin, Ruh Ezelin Şahikasında!
Bazen geçit vermiyor umutlar / Yüreğin hilkatinde, beyne kan hücum edince nasip ritminde
Umudun Senasında, Hazan Sancıysa!
Kim bilir nice çileler sökün etmiştir / Nefesin kadrinde güfteleşip, hicran ile dile
Unutabilsem!
Sesinin zarafetiyle kuşattığı halimi / Nefesinin şad ettiği gönlümün hazin sahnesinde ki şevkini
Dil Lal Olsa, Kalp Aşkın Süruruyla Ağlasa!
Ne sen sor ve ne de ben maziyi anayım / Çıktığım yolculuğun, seyreden
Şahadetin Payesinde Umudun Sahnesinde!
Henüz sevdanın sahnesi açılmamıştı / Sine-i ahvalde ne kadar demlenen umut varsa, kalbi
Ne Aşkı Şehre Denim, Gönül Dilini Bilirim!
Vuslatın iştiyakından arî nefesten kalan harı / Garip bir handa geceleyen canı, aşka
Gün Gamlı, Hal Yaslı, Kalp Efkârlı!
Ne vakit hüzünlenip, titresem! / Gözüm arkadayken hicranın demini terennüm etsem
Alıp Götüren Ansa Yürek Bilmem Niye Hicranda!
Şimdi nefesim içim mukadder olan ne varsa / Sine yansa, kalp sızlasa, dil
Güneş Ne Vakit Doğacak, Kalp Rahatlayacak!
Bir gün gözlerimi açarsam / Çaresizliğin efkârını bırakıp süruru şevke kanarsam
Dil Sükût Edip, Kalp Titreyince!
Kime sorsam, nazarı saklayıp uyusam / Ayılmaların sancısıyla küskün yüreği anlasam, çaresiz ağlasam
Gizleme Hüsranını Efkârı Gamını!
Ne geçen şu hali zamanın dili var / Ne sine-i melalin serdettiği hüzün
Yangınlar Yaraladı Ruhumu Aşka Ne Söylerim!
Yüzümde resmeden bir sürgünün melali var / Yangınlar yaraladı ruhumu aşka ne söylerim!
Dinmeyen Efkârın Firakıyla Şad mı Olayım!
Su kendi halinde ve aşkın demiyle seyrediyordu / Ne kadar badire varsa kulak
Ne Latif Bir Şehirdir Kayseri!
Elbette ki ne kadar bilirsek / Neyi idrakimiz muvacehesince okur ve anlarsak
Aşk; halin demidir!
Tanıtım
Düşünmeye hassaten zaman ayıran, naifliği önceleyen, estetiği seven, güzelliklerden şevk alan, gönüllerin deşifresiyle uğraşan, halin dilinden haz alan, aşk için meşkin zaruretine inanan, hilkatin ve aidiyetin serinliğinde yazmaya çalışan bir can.
Geçmiş
1957 Kayseri doğumluyum. Bir kamu sektöründe idarecilik yapıyorum. Neyi düşüneceğimi bilmeyi seviyorum. Evliyim.
Konum
KAYSERİ
Özellikler
Atmosferde yankı bulan feryadımın ahenk sızısı!
Etkiler
Mehmet Akif Ersoy,Sezai Karakoç,Necip Fazıl Kısakürek, Cemil Meriç
Benzer Yazarlar
Edep içinde bir paylaşım esasına dayanarak yazan herkes...