Karanlığın Orta Yerinde Bağdaş Kurmuşum...
dara düştüm sanmayın , çarmıhı da bilirim / hele dönsün bu devran , belki yine gelirim..."
dara düştüm sanmayın , çarmıhı da bilirim / hele dönsün bu devran , belki yine gelirim..."
Gidiyorum diyemezsin / Sevdan hala zulamdayken / Veda bakışın hançer
yankı verdim sesimden / sesim sesime çarptı... / şafağı karşıladım /
ey acı... / yas tutulmuşluğudur varlığın / gece devriyesi çınlamalarındasın
Geceyi giyindim üzerime / Mil çekilmiş gözlerim Mecnun’dan yadigar /
Eylüldü vakitlerden / Ve soğuktu / Ve sevmiştim…
ve zaman sancılarını vurur ya yüzüme / susarım / çığlıkları üryan kılıp yüreğimde...
Gök çöktü ya üstümüze vuslat zemheriye sardı / Varsın harlansın ateş / cehenneme
Susuşların kuytusunda inlerken zaman / Gök çöker / Yer delinir
Gidiyorum... / Bütün acemiliklerimi avucuma alıp / Bir asi ruh
Salyalı üç-beş ağzın verdiği özür bu toprakların gerçek sahibi olan yüce türk milletini asla bağlamaz , onların diledikleri özür şahsiyetsel noktada mensubu bulundukları bir boşluğun hezeyanıdır sadece...
Gecenin üzerine doğru adımlar atıyorum / Göğe ateş saldım gözlerimden... /
Sustuk... / Bünyeye çığlıklar dolayıp... / Bastırılmış duygular sardık gecenin
geniş zamanlı sevinçlerim var... / sabah ayazlarına inat göz kırparım bahara
Gün döner / şafak söker ve sevda el eder bir uzak diyardan... /
kelam eylese zaman boşlukların ardından / ve sıyrılsa umut kem gözden - şom
sussaydım ölecektim... / yitik hayaller kuşandım çağlar ardından sıyrılıp /
yemin verdik gökte asılı yıldıza / güneşe – ateşe
yemin verdik akan kana / bayrağa / silaha...
Gitme... / Dudaklarımın kıvrımında pusuya düşer çığlıklar / haykıramam adını... /
Bir eylül vakti... / Susmalıyım dedim / Susmalıyım
delilikler kuşanırım karanlığın ortasında /
ışığa diretirim âmâ olmuş yanlarımı /
el uzatırım gökyüzüne /
sırttan vurulmuşluklaradır kastım /
çıban vermiş yaralar inadına...
özdü....
geçti...
İstanbul-Kartal
Vurgun buyruklar dillendi yüreğimde/Sevda adına,yaşamak adına isyansa isyan/inatsa inat/verilmiş-verilecek kavgalar nihayetinde elde kalem/pusat/yürekte haykırış/yürekte vuslat hükmü/dilde kutlu kelam/kısık göz/çatılmış kaş/sıkılmış yumruk/ve şafağa kavl.
yaşanmış dünler ve yaşama planı yapılmış yarınlar...
biraz herkes , çokca hiç kimse...
http://www.facebook.com/imdat.ozcann