ve Giderim Kendimden...

delilikler kuşanırım karanlığın ortasında / ışığa diretirim âmâ olmuş yanlarımı...

yazı resim

ve zaman sancılarını vurur ya yüzüme
susarım / çığlıkları üryan kılıp yüreğimde...

ve gün olur giderim kendimden
dönüş yollarına pusatlanır gözlerim
kıvılcımlarını saklı tuttuğum bakışlar nazardadır
kendi gölgemi takip ederim sinsice
adımlarım kırılgandır / savrulur talan olmuşluğa...

uzaklardan el eder gözlerinde ki efsun
her dem gözlerin var yâr / sen yoksun...

delilikler kuşanırım karanlığın ortasında
ışığa diretirim âmâ olmuş yanlarımı
el uzatırım gökyüzüne
sırttan vurulmuşluklaradır kastım
çıban vermiş yaralar inadına...

ve gün olur sen susarsın
ve şehir susar
yedi iklim / dört köşe susar...

inat sararım yüreğimin mabedine
esrik kalmış akşamların ardından...

ve giderim kendimden
dönüş yollarında pusulanır gözlerim...

31.07.2009 / Kartal

Başa Dön