Aşama bir; Varlığınızı bütünlediğini düşündüğünüz nesnelerin ne kadarından vazgeçebilirsiniz ?
Aşama iki; Vazgeçtiğinizi düşünürsek bu ne kadar sürer ?
Aşama üç; Her karar verdiğinizde uygulamayı hiç başlayamadığınız diyetler ya da sporlar gibi erteliyor musunuz ?
Hayatınızın içinde kendinizi büyüterek mi barınmak istiyorsunuz

Ama bir şey var ki, o, herkese adil olarak dağıtılıyor. Kimse onu yargılayamıyor bu yüzden. Kimse satın alamıyor ya da değiş tokuş yapamıyor. Göreli olarak tabi ki. O da,
Zaman

Hayat,pazar yeri, paran kadar alabildiğin ve tadına bakabildiğin, önemli olan bu pazar yerindeki gibi kararın demokratik, seçimin alternatifler içinde olabilmesi, kim, bozuk bir çileği tezgaha koyup, yüksek fiyata almayanı dövmeye cesaret edebilir ki ya da malı tezgaha koymadan satmaya çalışan ya da tezgahtaki malı sadece istediğine satan birini

Yaşadığımız şu günlerde, ihtilaflı alanların genişlemesi, genişleyerek en dar yerlere bile girmesi, örnek olarak, beğenmediği yemeği yapan aşçıyı, bıçaklamaya varacak kadar olayı kişiselleştiren insanların varlığı, cehaletin ve anlamsızlığın doruk noktasıdır. Ben, bu adam için sanat yapmıyorum diyebilir mi? bir sanatçı bilemiyorum..

Yer Taksim. Gecenin on ikisi. İnsanlar kuşkulu ve tepkili gözlerle yardım edip etmemekte değil !! ne olup olmadığını anlamaya çalışmakla meşguldü.

Hangi varlık!!!! öleceğini bile bile kendini yemeye devam eder.

Nereden sıfırladığınızın bir önemi yoktur yokuş aşağı gidiş yapıyorsanız #zeuskız

Bir insan her şeyi bildiğini nasıl sanabilir? Şöyle ki internetin nimetlerini saya saya bitiremeyenlerdenseniz biraz sizi üzeceğim.

Lütfen masallar dünyasından çıkın,çaresizlik acizliğin doğasında mevcuttur.

Yetinmek, yani azına kanaat etmek alışkanlıklarına bağlı insanların tembellik etmeye makul sebebidir. Yetinmek, seçeneksiz kalmayı gönüllü kabul etmektir.

Zamanın yavaş aktığını damarlarında hissediyorsun bu yüzden her şeyi hızlandırmak, oyunun bir sonraki kuralını öğrenmek için yanıyorsun
Aşık oluyorsun hiç evlenmeyecek gibi.
Yerine başka başka hislerin alacağını bilmiş kahin gibi.

Ya da kesişme noktasında durduğunuz an o kadar kısa olacak ki belki onu fark etmeyeceksiniz bile. Sürekli olarak bir şeyleri kaçırdığınız ya da unuttuğunuz hissi yakanızı bırakmayacak. Aslında bunlar, sizin, kendinize kurmuş olduğunuz pusulardır.

Haksızsam kes kafamı kopar, akan kanın rengi kırmızı değilse sen haklısın.......

Yapabilecek olduklarınız ancak bir uçurtma ipi kadar uzağa gidebilir.

Acı, sefalet görünümüne bürünmüş, zoraki gülümseme ile ayakta durmaya çalışan refah, sofrada oturmaya devam edecek.

Yürürken aslında, arkalarında bırakmak istemedikleri, ama dönseler de göremeyecekleri uzakları terk ediyor gibiydiler

Geri dönmeyi istemeden verilen hayatlardır arzulanan.

Bu kadar uzun zaman yalnız bırakılmamıza rağmen, kendimizle konuşmayı öğrenemedik ya buna ne demeli. Acaba kendimizle olmayı bilmiyor muyduk da unuttuk bilemiyorum

Kendi doğasına müdahale eden bir insan yaşam hakkını kaybetmeye mahkumdur.Ag

Doğayı sevmek, kendimizi sevmekten öte birşey değil ta kendisidir. Çocuğunu seven bir insanın ona doğa sevgisi aşılamaktan daha büyük bir miras bırakamayacağından eminim.