biliyorsun...
ne teşekküllü bir acı gömülüdür gırtlağımda...
üstelik
ne sebepsiz sevindiğimi şeftaliyi ısırırken
ve belki
sualleri yanıtsız koyuverişimi
şaşırma!
ve belki
sıcak cezvenin ellenmeyeceğini
biliyorsun...
caddede kurulu bir iti yerinden kaldırmak
üstelik
yağmurun altında sırılsıklam
ve belki
kırık gözyaşı kederiyle
şaşırma
ve belki
en zor fiilidir dünyanın
bilmiyorsun...
morun tüm tonlarını yuttum senin adına
dahası
kaçtığım yere kapaklandım
'tamu' ya düşmek
kaç sonsuz gün düşündürür insanı...
