Korkuluk

ellerimin kanıyla yazıyorum seni beynime/ sensin benim "yemin"im/ sığmıyorsun düşlerime... -MAVİ-

yazı resim

heyelanlarım geri döndü Mavi...

ve sende kattın kendini biraz
bahar dallarından
bir üzüm kopartıyorsun adıma
mayhoşluğundan
yüreğim dönüyor etrafımda

ve böylece geri döndüler
hepsi üşüşüp
yollarımı yediler
kargalara sesleniş:
"Çekin üstümden şu korkuluğu
etimi de ruhuma bırakın."

hani sigaranı
çok uzaklara bakarak
söndürürsün ya Mavi...
bana da kıy!
ve söndür içimde
barındırdığım azınlıklarımı.....

Başa Dön