sana sessizliğimin yargıcıydı, karanlığımın içinde, içsel bazda kalp kuru kuruntularım. kırıntılarım kaldı sana, bütünümden arta kalan. sana karanlıkların sessiz çığlığı, korku saçan. yaşam dediğin, kaburga korumasında nefes alıp vermenin ötesinde aslında, aslında ötesi kaldı berikinden geriye, sana.
adına düzenlenmiş, komple komplimanların komplike bi komplosundan ibaret, gözlerini aklıma kazıma çabası. cabası gözyaşı dahası yarın aşkların akşamlarından sabahına kombinazon çığlıkları.
ıslıklarım kaldı sana, sona eren zamanımdan sana atfedilen ağıt. kağıt çoğunlukla külün kül olmadan önceki son hali. son kullanma tarihi geçmiş cümleler bırakıyorum sana. benim adıma sonlandırılmış, ardım sıra, ard arda yazılası.
lanet olası, fesat bi hayatın hasatını vasata indirmek için nadasa çekilmiş, çekim gücü yüksek gözlerinin dilimden söküp aldığı, gizli öznesi çok gizli kelime dizinlerimin belirtisiz nesnesiydin. sana sona kalan susuzluğuna rağmen bu çölü aşmaktı tek hedefi, satranç oynadığı sırada önüne gelen her hendekten atlamayı kendine vazife iktiza etmiş bu devenin. bu bir enigmadır sevdiğim. gözlerim, gözlerini gözlediğinde, içimi sızlatmak suretiyle, sana sevgimi bana ispatlamakla yükümlü, bi şifre çözücüsüdür, yürekte şiir dediğin.
Susturucu
ıslıklarım kaldı sana...