13.04.2004
Olmaya Tutku
Olmaya tutku
Kendine bakıyor habire
aynada
var o
yaldızlı saydam kırılgan
olsa dahi
var
bak
dokun buz gibi aynaya
var olmanın hazzı sarsın hepimizi
ve
sinek akıllarımızla
konalım binbir renkli boklara
emelim
vızıldayalım
kanatlarımız kelebek
kollarımız aslan!
yaşasın sanat
yaşasın bokla başlayan hayat
biz
Bir ben daha kaçıyor elimden
ayaklarımdan sızıyor acı
kırbaçlı yola düşüyor
yol bana
ben hep sana
ağaçlar
bir sağa
bir sola
rüzgarı saklarım ben
geçmişe üflerim
bir şeytan niyetiyle
niyet de sallanır
bir sağa
bir sola
sen yol kenarı
ben bir mola vakti
sigara
çay
bazense çörek
sense hep yolda bir kenar
kızıp durma
biliyorum
giden hep benim
sen suçsuz kenarı yolun
bir sağda
bir solda
Korktun
acıdın
kanlar içinde uzanmışken
gülümsedin hep
bahar gelecek diye
işte bahar her yan
oysa yok baharı anıların
yan yattı ağaçlar
dur artık
rüzgar değilsin
canı acıyor tarlaların
hoyrat acemiliğinden
Tuz bas
kanayan kollarıma
anılarımızdan
acılarla terbiye olalım
yalanın salyasında yıkanalım
unutalım
biri gösterecek ne de olsa
irin damlayan kolları
ve yeniden
başkaları olmak isteyeceğiz
yararsız
güzel kollu
Eritip anıyı
yola damlatıyorum
yolu kendime
kendimi
diğerime….
ses yoksa
kimse yoksa
karanlık dahi
varolan şüphe
kimin varıdır?
yoruldum
şehirlerden
ve zihnimde yer kaplayan haritalarından
senden
ondan….
hiç olmayanlardan
olmayacaklardan
bir gün uyansam
ve herkes gitmiş olsa
her şey….
yoksa
ölecekler
öldürülecekler
ama
kan istemiyorum ellerimde
bahçeye yeni çiçekler ekerken
dünden bahsetme
bana
dün olma
dünde kalma
-L-
