Kırık bir gülüş’sin sen.Gülmeye hazır hallerinde müsaitasin hüzünlenmeye.Her raiha senden bilir ağırlığını, seher senden netamelidir. Gece senden muaf. Tutulmuş bir zamanın ikrar gülümseyişleridir yüzün. Bu seferinde göç katarlarının nehirleri aşma çabalarını dillendir. Şairler aşkları uğruna giriştikleri savaşlarda esrikleşsin. Vuruldukları darbelerde Leyla’nın gülümseyen yüzünü görsünler
Sin’den bu yanadır ki; hasret yayılır harflere. Korku harfleri bürür kitabeleri. Çivitten bulanık bir tümce çalar gece, onu bildirir, onu okutur düşüncelere. Katibim arzuların dillerimde. Sin’den bu yanadır ki;
Kırık bir gülüş’sin sen
Şahdiyandan beri
Bir şiirsin ki titrek mumda
Alazlanan sebebim
Sin ve elif hatrına
Ye’nin halisin.gözlerimde.
Sonra akşamın serüvenlerinde tutsak bir ışığın belirgin yansımalarını hissederim yangınlarda. Bir aşk alazlanır. Ben her gece yargılarken kendimi. Ülkesine dönen savaşçı cesaretiyle hüzünlenirim. Son hasret provalarında yüreğimi kanatan şiirlerin şairlerini bilmek isterim. En çok da gözlerine dokunan hecelerimde, mektubuna aşk diye biriktirdiğin kelimeleri… Duymak isterim sesinden yayılan bütün hisleri.
Mai ırmakları bilirim. Yüreğimin hapisliğinden gözlerime yayılan bakışlarda. İçimde alazlanan sebeplerin ırmaklarıdır onlar. Bütün renkleri aşina ülkelerin kaleleridir. Hepsi diz boyu hüzün yayarken, yüreğim boyu hasret duyarım. Kokusu delişmen bir rengin en pıtrağı. Ve muğlak kaderler kadar naif. Sözüm sana, zan’dan bu yana hüsnüne şiar kılmışım düşlerimi.
Hangi düşte yoksun ki; göster bana yakayım bütün köklerini. Hangi sözde yoksun ki uzat bana sökeyim cümlelerimde harf harf. Hangi zaman da yoksun ki; söyle de yakayım an an saatleri.
Işığın gücünde baharı
Sökük nehirlere bırakma
Al ve yeşert kırağı zamanlarına
Bir yarım şiir belki
Bir yarım aşk
Birikecek gözlerinde
Alışık olmadığın odaklarda
İsimler dererim. En çok da aşktan hecelediğim. Gözlerine değmişse şayet bilirim artık yerine ulaşmıştır nefesim. Ruhumdan yayarım her harfi, sonra bir nakkaşın kaderiymişçesine en güzel nakışı işlemeye çalışırım; gözlerinin en derin haliyle. Dirilir gözlerin ben ölürüm. Harflerin açılışında seyirlicedir bu yüzden bedenim. Hepsini bir aşk düzeneğiyle birleşitirdim yüreğimde.
İsmine isim diye bıraktım hayatı
Alıştım ki kavrulmuş anlarım
Bildim astığım suskunluğum
Leke bulaşmasın diye göklere
Haykırmış bir asi haliyle
Ama en çok da ayrılığın bulaştığı anlarda; kırık bir gülümseyişsin sen. Gülerken ağlayan. Ağlarken gülümsemeye çalışan. Bilirim kırık gülümseyişlerinin sebebini, bir kısmı aşktan bulaşmışsa dudağına, diğeri hasretten hüzün kokar sessizliğinde.
Kırık bir gülüş’sin sen
Şahikalardan beri
Uyanmadan
Çizen hayatı.
