Kol geziyordu kara soğuk,
Nemli bakışlı İzmir'de.
Her gün yeni bir çamur birikintisi,
Her ağıdın ardından...
Azgın dalgalarla boyalı
Yalnız akşamlar...
Bir sabah
Işığa hapsoldu tüm caddeler,
Ateşler yakılmış gökyüzünde.
Deli dansına vurulmuştu körfez,
Üç çingene kızın;
Sabah mahmurluğunu atamamış üzerinden,
Yosun yeşili gözleriyle gerinirken İzmir,
Sedef sedef vuruyordu dalgalar kıyıya,
Yasemin kokusu esir almıştı solukları.
Tüm karanlığı kara kışın
Eriyivermişti o büyülü melodiyle
Akardeonlar, kemanlar, darbukalar
Ve bahar çağladı notalarda
Bir şarkı yayıldı radyodan,
Sezen söyledi;
"Ben her bahar aşık olurum,"
