sen benim ilk aşkımdın aşkı gözlerime
gözlerinle sen yazmıştın
aynı gezegendeydik seninle
sen varsın diye doğuyordu
ve senvarsın diye ısıtıyordu güneş
rüzgar sen varsın diye esiyor
tabiat senin tebesümünle yeşeriyor
türlü yemiş ve çiçeklerini
cömertçe çıkarıyordu bağrından toprak ana
herşey senin eserindi ve sen herşeyin içindeydin
suyun berraklığında
çiçeklerin kokusunda
kuşların o masum uykusunda
şimdi senden uzak iklimlerdeyim
aylardan zemheri soğuk
uzaklarda sisli puslu bir hayal
uzatsam elimi öyle yakınki dağlar
ve dokunsam sanki yerlere dökülecek bütün yıldızlar
ellerim titriyor soğuk üşüyorum
çünkü ben sıcaklığımı kaybettim
hani o yüreğimi dağlayan
hani o içimde yanardağlar patlatan sıcaklığını
yırtılmış bir kazak gibi sökülüyor
içimden özlem dolu yıllar
şimdi sensizliğin kıyametinde bütün akşamlar
toprak tartmıyor artık bu aşkın vebalini
sensiz yere batıyor bütün vucudum
birtek sağ elim dışarda kalıyor
hani senin eline dokunan sağ elim
duryapma çekip çıkarman faydasız
dışarda kalan sağ elimden başka
sağlam tarafım kalmamış
bırak çürüsün arta kalan yanlarım
çünkü herşey için çok geç
artık çok geç
ali şahin(mülteci)
]
