CANIM ÖĞRETMENİM
1992 Sabahının körü daha martılar çöplüklere dadanmamıştı
Taze soğan yaşlarımda yüzümde sivilcelerin Vezüv olduğu bir zaman
Düz lisemin dümdüz yollarında senin için jöle sürmüştüm saçlarıma
Kasvetli duvarlarına yaklaştığımda Kutsal öğretmen kılıcıyla dur deyiverdiya bana
Hani sen saçlarını arkadan örmüştün bana bakıyordun gizliden
Zeytinyağı gibi saftım sana karşı sende kekik gibiydin bana hatta
Kutsal öğretmen beni def edince kapıdan jöleme küfredip
Ne taze soğan kaldı ne onur aniden
Martılar, kediler hatta kantinden duruma bakan fareler bile güldüler...
Cumhur Ç.
