BİR RAHİMDİR GÖZYAŞI
DOĞURAN BOYUNA
SEVİNCİ
Ben
çok bilinmeyenli bir denklem olarak
ebced hesabına muhtaç
açar bakarım yarama
orada
dualar sevdalar kuşlar güller arasında
kendini ele veren dünya
/beton zift asit plastik gürültü cinnet intihar../
gittikçe büyüyen habis bir ur gibi
doğrular
teşhisimi
1.Sanırım
romanlar tv'ler gazeteler sinemalar... horonunda
zemin senin gül cesedin kanıyordu
gül cesedi estetik bir materyal
cilalanan, olmazsa değiştirilen
oysa
sinekkaydı traşımla ben
makinalar çölünde
vida...
2.Eğer
iyi bir yaklaşım değilse ölüme intihar
bacakların ve dudakların yeterli değil
fotoroman önergelerinde yer alan ayrıntıların
ne de haz büyülerin
yeterli buna
Ben papyon kravat modaya uygun
sen mini etek jartiyer açık yaka şehvete uyarlı
uzun yaşamak hazlı yaşamak çılgın yaşamak...
*aynaları onarmak için
süründüğün zift
gelecek nesiller için kabus olmuş
ozon tabakasını inceltip
*yok diye
urbalarımda yama
ölmüş çocuklar
uzun hazlı çılgın
yeterli değil yaşamak
bana bir mana bul
beni çeklerden senetlerden bonolardan değerli kağıtlardan... ayırdet
cüzdanımdan fazla kıl beni
ki
fahişlerdense seni
intihardansa ölümü tercih edişim
altuni harfler olarak ışıldasın fezlekemde
akşam alıp sabah bırakmak seni
eskitip değiştirmek
eskiyip değiştirilmek
bir vida gibi,
adres defterlerinden çıkartılınca ismim
simsiyah bir harf olarak
cinnet çetelesine işlenilmesin...
*Benmişim Hiroşima'ya atılan bomba
çün köreltmişim kılıncını
ağlamak alfabesinin
3.Ölmek bahasına
doğurmak arzusundaysa hala kadınlar
yüzümde kezzap yarası
yaşamak cinnet değilse hala
varsın almasın beni
yapay şehirleri kahkahanın
gül cesetleri güncelerinden varsın silinsin ismim
müridlerine hazlar dağıtan makinalar şeyhi
varsın boynumu vursun
işte kuşanıyorum kılıncımı / buğday ve kelebek
henüz ağlayabilen yerlerimden çıkardığım sağanaklarla
işte yürüyorum şehrin üstüne
bilinsin
*Yok diye
bereketli yağmurlarım
kurumuş güller...
Ben
Çok bilinmeyenli bir denklem olarak
ağlamak alfabesine muhtaç...
