YA HİÇ ET...
"VAKİT BİR HAYLİ ZİFTLİ
EKMEĞİN KANLA YOĞRULDUĞU
VAKTİN YANSIMASI TARİHE
ÖLÜMÜN DAHİ YORULDUĞU"
Hallarım hal değil
Kabuslar küflendiren
Sayki buğday olmuşum
Dünya da değirmen
Yahut bir güvercin say beni
Kartalın pençesinde
Yahut usulca çalınan bir ıslık
Çığlıklar gecesinde
Fotoğraf çektirirken neden
Hüzne düşer insanların gölgesi
Gün ortasında kararan yalnızlık
Değil mi ki aşkın ertesi
Kesmeden kanıyor bileklerim
Fotoğraflarda görülen bu
Her doğan gün yeni bir intihar
Örümcek yuvalarında örülen bu
Hallarım hal değil
Karanlıklar yağıyor düşünceme
Neden yaşadığımı unuttum
Hazlar geçmedi günceme
Ya neden yaşar karınca
Karınca kararınca
Ya neden hüzünlenirim
Ay değip sular kararınca
Ağır aksak büyür gece
Büyür gece içerimde
Ağır aksak büyük şehir
Büyür şehir kederimde
Bir tanem, canım, aşkım benim
Ne var senin ellerinde
Beni tedirgin ve asi kılan
kalabalıkların orta yerinde
Neden büyür yalnızlığım
Konuşurken dostlar ile
Ya neden dosttan uzak
Haykırışlar dolar dile
Bir kum tanesi say beni
Senden ayrı değerim bu
Ya hiç et, ya da bul beni
Yar kaçıncı yalnızlık şiirm bu...
Hallarım hal değil
Su da oluşan halka gibi
Yaşamak okyanus olsa boş
Gözümün ufkunda suların dibi
"Ah! Karanlık saçları zamanın
Tutmak istedikçe yılanlaşan..."